"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 12. maddesine dayanan baraj için yapılan kamulaştırma sonucu çevrenin sosyal, ekonomik ve yerleşme düzeninin bozulması nedeniyle, taşınmazdan ekonomik ve sosyal yönden yararlanma olanağı kalmadığı iddiasına dayanan taşınmaz bedelinin tahsili davasının kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtayca BOZULMASI hakkında Daireden çıkan kararı kapsayan 07.10.2015 tarihli ve 2015/3972 Esas, 2015/16349 Karar sayılı ilâma karşı, davacılar vekilince verilen dilekçe ile karar düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 12/6. maddesinden kaynaklanan mücavir alanda kalan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkin davada mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuş, bu karara karşı davacılar vekilince karar düzeltme isteminde bulunulmuştur.
Dosyada bulunan delil ve belgelere, Yargıtay ilamında yazılı gerekçelere göre, davacılar vekilinin aşağıdaki hususlar dışında kalan sair karar düzeltme istekleri HUMK'un 440. maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından yerinde değildir. Ancak;
Mülga Baraj İnşaatı İçin Yapılan Kamulaştırmalarda Kamulaştırma Sahasına Mücavir Taşınmaz Malların Kamulaştırılması Hakkında Yönetmelik’in 1 yıl içerisinde başvuru şartı getiren 5. maddesinin 2. fıkrasının iptaline ilişkin Danıştay 6. Dairesinin 26.03.2014 tarihli 2011/8916 Esas, 2014/2351 Karar sayılı kararının Danıştay İdari Dava Daireleri Kulunun 16.05.2015 tarihli ve 2014/3495 Esas, 2015/4130 Karar sayılı kararı ile onandığı ve 1 yıllık sürenin uygulanma imkanının kalmadığı,
Bu kez yapılan incelemede anlaşıldığından; davacılar vekilinin karar düzeltme talebinin kabulü ile Dairemizin 07.10.2015 tarihli ve 2015/3972 Esas, 2015/16349 Karar sayılı bozma ilâmının kaldırılmasına karar verildikten sonra yapılan incelemede;
Dava, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 12. maddesine dayanan baraj için yapılan kamulaştırma sonucu çevrenin sosyal, ekonomik ve yerleşme düzeninin bozulması nedeniyle, taşınmazdan ekonomik ve sosyal yönden yararlanma olanağı kalmadığı iddiasına dayanan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından; 19.01.2013 tarihli bilirkişi raporunda, taşınmazın yakınında yerleşim alanı olduğu ve taşınmaza ulaşımın mümkün olduğunun bildirildiği, 19.03.2013 tarihli fen bilirkişi raporunda ise İçme ve Kullanma Suyu Havzalarının Korunmasına Dair Yönetmelik'in 9. ve 10. maddeleri uyarınca taşınmazın 2.500 m²lik kısmının 300 metrelik mutlak koruma bandında kaldığı, 17.100 m²lik kısmının ise 700 metrelik kısa mesafeli koruma bandında kaldığı, hükme esas alınan raporda ise taşınmazın tamamının koruma alanında kaldığı gerekçesiyle taşınmazın tamamının kamulaştırılması gerektiği tespiti yapıldığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece bilirkişi incelemesi yaptırılmış ise de alınan rapor hüküm kurmaya elverişli değildir. Şöyle ki;
Birecik Barajı kamulaştırmasını davalı idarenin yaptığı ve baraj gölü nedeniyle taşınmazın bulunduğu bölgede yerleşme düzeninin bozulduğu, sosyal ve ekonomik yönden taşınmazdan yararlanma ve ulaşım imkanlarının kısıtlandığı iddia edildiğinden, öncelikle dava konusu taşınmazın; baraj inşası için yapılan, kamulaştırma sahasının mücavir alanında olup olmadığı araştırıldıktan sonra Kamulaştırma Kanunu'nun 15. maddesi uyarınca oluşturulacak bilirkişi heyetiyle birlikte mahallinde keşif yapılarak, baraj inşası için yapılan kamulaştırma sonunda, kamulaştırma sahasına mücavir alanda kaldığı iddia edilen taşınmazın, çevrenin sosyal, ekonomik veya yerleşme düzeninin bozulması nedeniyle ekonomik olarak yararlanılmasında herhangi bir kısıtlama olup olmadığı belirlenerek, kısıtlanma var ise; taşınmazın kıymetinde meydana gelecek değer azalış oranı tespit edilip, bu hususta alınacak rapor doğrultusunda hüküm kurulması gerekirken mahkemece resen değer düşüklüğü oranı tespit etmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle HUMK'un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davacılardan peşin alınan karar düzeltme harcı ile temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 03.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.