"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonucunda: ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay'ca duruşmalı olarak incelenmesi davacı idare vekilince istenilmiş olmakla, duruşma için belirlenen 26/05/2022 günü temyiz eden davacı idare vekilinin yüzüne karşı, usulüne göre çağrı kağıdı gönderilmesine rağmen gelmediğinden aleyhine temyiz olunan davalı idare vekilinin yokluğunda duruşmaya başlanarak gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.
- K A R A R -
Dava 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nce davacı yönünden HMK’nın 353-1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine, davalı yönünden ise kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kararının kaldırılmasına, davanın yeniden görülmesi için dosyanın ilk derece mahkemesine iadesine, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK’nın 353/1-a-6 maddesi uyarınca kesin olarak karar verilmiş olup; bu karar, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
HMK'nın 353/l-a-6 maddesinde, ilk derece mahkemesince, uyuşmazlığın çözümünde etkili olabilecek ölçüde önemli delillerin toplanmamış veya değerlendirilmemiş olması ya da talebin önemli bir kısmı hakkında karar verilmemiş olması halinde, esasa ilişkin inceleme yapılmadan kararın kaldırılmasına kesin olarak karar verileceği düzenlenmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 27.05.2021 tarihli ve 2020/(20)5-451 E.-2021/636 K. sayılı ilamı da gözetilerek, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-a-6 maddesi gereğince verilen karar; aynı Kanun'un 353/1-a ve 7251 sayılı Kanun'un 39. maddesi ile eklenen 362/1-g maddesi uyarınca kesin olup, bu karar aleyhine temyiz yoluna başvurulamayacağından,
Davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, 26/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.