"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2292 E., 2022/473 K.
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Kayseri 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/80 E., 2020/451 K.
Taraflar arasındaki asıl ve birleşen davada kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili davalarında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl ve birleşen davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı idare vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince 18.03.2022 tarihli ek karar ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca verilen bu kararın kesin olduğundan bahisle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usûl eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Temyiz istemi, İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine ilişkin kararın kesin olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine yönelik Bölge Adliye Mahkemesinin 18.03.2022 tarihli ek kararına ilişkindir.
6100 sayılı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (6) ncı alt bendinde İlk Derece Mahkemesince uyuşmazlığın çözümünde etkili olabilecek ölçüde önemli delillerin toplanmamış veya değerlendirilmemiş olması ya da talebin önemli bir kısmı hakkında karar verilmemiş olması halinde, esasa ilişkin inceleme yapılmadan kararın kaldırılmasına kesin olarak karar verileceği düzenlenmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.05.2021 tarihli, 2020/(20)5-451 Esas, 2021/636 Karar sayılı kararı da gözetilerek, 6100 sayılı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (6) ncı alt bendi gereğince verilen karar; aynı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 7251 sayılı Kanun'un 39 uncu maddesi ile eklenen 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca kesin olup, bu kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz.
Temyiz dilekçesinin kesin olarak verilen bir karara ilişkin olması sebebiyle reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek karar yukarıda anılan Kanun hükümlerine uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Bölge Adliye Mahkemesince verilen 18.03.2022 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Davacı idareden peşin alınan temyiz harcının Hazineye irad kaydına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,01.12.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.