Logo

5. Hukuk Dairesi2022/791 E. 2022/1551 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Bölge Adliye Mahkemesi'nin HMK 353/1-a-6 maddesi uyarınca verdiği kesin kararın temyiz edilebilirliği.

Gerekçe ve Sonuç: Bölge Adliye Mahkemesince HMK'nın 353/1-a-6 maddesi gereğince verilen kararların HMK 353/1-a ve 7251 sayılı Kanun'un 39. maddesi ile eklenen 362/1-g maddesi uyarınca kesin nitelikte olması ve bu kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaması gözetilerek, davalı idare vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılarak enerji nakil hattı geçirilen taşınmazın, irtifak hakkı karşılığının tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın reddine ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesi'nin istinaf isteminin kabulü ile ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına, davanın yeniden görülmesi için dosyanın ilk derece mahkemesine iadesine ilişkin HMK'nın 353/1-a-6 maddesi uyarınca kesin olarak karar verilmiş; bu kararın davalı idare vekilince temyiz edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesi'nce kararın kesin olduğu gerekçesi ile reddine ilişkin yukarıda gün ve sayıları yazılı ek kararının Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, kamulaştırmasız el atılarak enerji nakil hattı geçirilen taşınmazın, irtifak hakkı karşılığının tahsili istemine ilişkindir.

İlk derece mahkemesince davanın reddine ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesi'nce kabulü ile İstanbul Anadolu 23. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 25.12.2019 tarihli ve 2019/244 E. - 2019/370 K. sayılı kararının kaldırılmasına, davanın yeniden görülmesi için dosyanın ilk derece mahkemesine iadesine, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda HMK’nın 353/1-a-6 maddesi uyarınca kesin olarak karar verilmiş olup; bu karar, davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesi'nin 12.11.2021 tarihli ve 2020/284 E.- 2021/1251 K. sayılı Ek kararı ile HMK’nın 353/1-a-6 maddesi gereği verilen kararın kesin olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine karar verilmiş olup, bu Ek karar, davalı idare vekilince süresi içinde temyiz edilmiştir.

HMK'nın 353/l-a-6 maddesinde, ilk derece mahkemesince, uyuşmazlığın çözümünde etkili olabilecek ölçüde önemli delillerin toplanmamış veya değerlendirilmemiş olması ya da talebin önemli bir kısmı hakkında karar verilmemiş olması halinde, esasa ilişkin inceleme yapılmadan kararın kaldırılmasına kesin olarak karar verileceği düzenlenmiştir.

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 27.05.2021 tarihli ve 2020/(20)5-451 E. -2021/636 K. sayılı ilamı da gözetilerek, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-a-6 maddesi gereğince verilen karar; aynı Kanunun 353/1-a ve 7251 sayılı Kanunun 39. maddesi ile eklenen 362/1-g maddesi uyarınca kesin olup, bu kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamayacağından, davalı idare vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.

Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, peşin alınan temyiz ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 07/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.