"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Afyonkarahisar 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi davacı idare vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazların davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı idare vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine ilişkin hüküm kurulmuş, bu karara karşı davacı idare vekilince tavzih talep edilmiş olup Bölge Adliye Mahkemesinin 07.04.2021 tarihli tavzih kararı ile verilen talebin reddine dair karar, davacı idare vekilince temyiz edilmiş, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin 22.04.2022 tarihli ve 2021/1430 Esas, 2022/33 Karar sayılı ek kararı ile hükmün miktar itibarıyla kesin olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine karar verilmiş olup, bu ek karar davacı idare vekilince süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Her ne kadar mahkemece kararın miktar itibarıyla kesin olduğundan bahisle, davacı idare vekilinin temyiz başvurusunun reddine karar verilmiş ise de 15.04.2022 tarihli ve 31810 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 24.02.2022 tarihli ve 2021/34 Esas, 2022/21 Karar sayılı kararı ile 6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinin (2) numaralı fıkrasının birinci cümlesinin "Kamulaştırma bedelinin tespitine ilişkin" davalar yönünden Anayasa'ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verildiği gözetildiğinde, temyiz kanun yoluna başvurulabilen kararları düzenleyen HMK'nın 362. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendi için de aynı hususun uygulanması gerektiğinden;
Davacı idarenin temyiz isteminin yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi doğru olmadığından, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin temyiz başvurusunun reddine ilişkin 22.04.2022 tarihli ve 2021/1430 Esas, 2022/33 Karar sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verildikten sonra;
Aşağıda açıklanan nedenlerle Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararının kaldırılmasına karar verildikten sonra; Afyonkarahisar 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2020/208 Esas, 2021/167 Karar sayılı kararı incelendiğinde;
Arazi niteliğindeki Afyonkarahisar İli İhsaniye İlçesi, Cumhuriyet Mahallesi 28 ada 13 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
Davanın niteliği gereği davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, nispi vekalet ücretine karar verilmesi,
Doğru değil ise de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının; 8 numaralı bendinde yer alan (13.418,52 TL nisbi) ibaresinin çıkartılmasına, yerine (4.080,00TL maktu) ibaresinin yazılmasına,
Afyonkarahisar 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 07.04.2021 tarih ve 2020/208 Esas, 2021/167 Karar sayılı hükmünün böylece HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Konya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 07.12.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.