"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/274 Esas, 2022/269 Karar
DAVA TARİHİ : 17.08.2012
KARAR : Kısmen kabul
Taraflar arasındaki yöneticinin sorumluluğu nedenine dayanan alacak davasında verilen kararın yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesince Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalının 22.06.20090 - 08.04.2012 tarihleri arasında Koz Apartmanında yöneticilik görevi yaptığını, davalının son dönemlerde genel kurul yapmaktan ve apartman defter ve kayıtlarını kat maliklerine açmaktan imtina ettiğini, bu durum üzerine kat maliklerinin toplantı gerçekleştirerek davalı yöneticiden apartman defter ve kayıtlarını incelemek üzere kat malikleri arasından mali müşavire teslim etmesi ve acil bir genel kurul düzenlemesi istendiğini, ancak uzun süre geçmesine rağmen bu hususları yapmaktan kaçındığını, 08.04.2012 tarihinde yapılan kat malikleri kurulunda kendisinden usulüne uygun olarak defter kayıtlar ve hesaplarla ilgili ayrıntılı izahat istendiği halde bunları veremediğini, davalının ibra edilmemesi üzerine apartman hesaplarının incelenmesi için komisyon oluşturulduğunu, davalının 161.936,00 TL hesap açığının tespit edildiğini belirtilerek 161.936,00 TL'nin ve yöneticilik görevinin sona erdiği 08.04.2012 tarihinden itibaren işleyecek aylık % 5 gecikme tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp Koz Apartmanı Yönetimine verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; sitenin tüm aidatlarının banka aracılığı ile toplandığını, bu nedenle yönetimin gelirlerinin tespit edilebilir durumda olduğunu, ödemelerin banka aracılığı ile yapıldığını, belgelerinin alınarak dosyada saklandığını, defter ve kayıtları ibrazdan kaçınmadığını, site ile ilgili harcamaların fatura karşılığı veya makbuz alınarak yapıldığını, ödeme yapılan işlerle ilgili imalatların her zaman yerinde tespit edilebileceğini, işleri yaptıran ve makbuz alanın sorumlu müdür olduğunu, rutin ödemeler dışındaki büyük harcamaların kendi gözetiminde yaptırıldığını, defterler ve belgelerin eksiksiz olarak yeni yönetime teslim edildiğini, davacı iddialarının asılsız olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
III. MAHKEME KARARI
Ankara 24. Asliye Hukuk Mahkemesinin 17.05.2016 tarihli ve 2012/427 Esas, 2016/238 Karar sayılı ilamı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay 20. Hukuk Dairesince yapılan inceleme sonucunda, belgeli ve belgesiz harcamaların yerinde incelenerek yöneticinin görevi kötüye kullanma suçuna ilişkin varsa ceza soruşturmasına ilişkin dosyadaki evrakların da celp edilerek bilirkişi raporları arasındaki kasa açığı olarak belirtilen rakamlar arasındaki bariz fark dolayısıyla bu çelişkileri de gideren gerekçeli ve somut belge, harcamalara dayalı, hüküm kurmaya elverişli rapor alınması ve eski yöneticinin sorumlu olduğu miktar tespit edilerek buna göre hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmiş olması nedeniyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Birinci Karar
Mahkemenin 18.04.2019 tarihli ve 2019/4823 Esas, 20202772 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
C. İkinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay 20. Hukuk Dairesince yapılan inceleme sonucunda, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun (634 sayılı Kanun) 36 ncı maddesi uyarınca yönetici, ana taşınmazın yönetimiyle ilgili tüm gelir ve giderleri yöntemince tutulacak deftere işlemeye ve giderlerin belgelerini bir dosyada saklamaya mecbur ise de Yargıtayın kararlılık kazanmış uygulamalarında yöneticinin gerek yasal yetkisi içerisinde kalan hususlarda ve gerekse kat malikleri kurulu kararları doğrultusunda yaptığı harcamaları gösteren belgelerin fatura olması esas olmakla birlikte bunların mutlaka fatura veya kasa fişi niteliğini taşıması zorunluluğu aranmamakta, gerçekleşmiş bir iş veya işlem için harcama yapıldığını gösteren yazılı ve imzalı belge yeterli sayılmakta ve hatta aciliyet ve zorunluluk nedeniyle yapılan ve belgesiz olarak deftere işlenen gider konusu işin yapıldığının ve gösterilen miktarın uygunluğunun tespit edilmiş olması dahi yeterli kabul edilmektedir. O halde mahkemece yapılan harcamaların gerçekleşmiş bir iş veya işlem için yapıldığının yerinde denetlenmesi (örneğin musluk tamirinde musluğun değiştiği hususunun yerinde tespit edilmesi gibi) için hükme esas alınan bilirkişiler ve ayrıca bir inşaat bilirkişisi ile yerinde yeniden keşif yapılıp rapor alındıktan sonra sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Son Karar
Mahkemenin 07.06.2022 tarihli ve 2020/274 Esas, 2022/269 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili ve davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili temyiz dilekçesinde özetle; ceza yargılamasının devam ettiğini, ceza dosyasında dahi kabul kararının üzerinde miktarın tespit edildiğini, bozma ilamının hatalı değerlendirildiğini yeni yönetim döneminde yapılan işlerin dahi davalı lehine değerlendirildiğini belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
2. Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; Yargıtay bozma ilamı doğrultusunda gerekli araştırmanın yapılmadığını, incelemenin yetersiz olduğunu belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, eski yöneticinin sorumluluğuna dayalı alacak istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Mahukemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin atfıyla 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 439 uncu maddeleri.
2. 634 sayılı Kanun'un 34 ve 35 ... maddeleri
3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun’un geçici 3 üncü maddesinin atfıyla 1086 sayılı Kanun’un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 428 nci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozma ilamının gereklerinin yerine getirildiği anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Taraf vekillerinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Taraflardan peşin alınan temyiz harçlarının Hazineye irat kaydedilmesine,
14.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.