"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/1788 Esas, 2023/466 Karar
KARAR : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Fethiye 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2019/723 Esas, 2020/212 Karar
Taraflar arasındaki müdahalenin önlenmesi ve eski hale getirme davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar vermiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacılar vekili dava dilekçesinde; davalının ortak alanlara müdahalesinin önlenmesine, ortak alanlarda yapılan değişikliklerin eski hale getirilmesine, yapılanların kaldırılmasına, davalının malik olduğu bağımsız bölümde yapılan plan projesine aykırı değişikliklerin eski hale getirilmesine, yargılama giderleri ve vekâlet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davalı müvekkilinin, dava konusu edilen zemin kat 1 nolu bağımsız bölümü 26.01.2015 tarihinde temlik aldığını, müvekkilinin söz konusu dairenin kendisine devrinden sonra dairede bakım ve tadilat yaptığını, işbu bakım ve tadilatların imar aykırılığına mahal vermemek adına, 03.05.1985 tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanunu'nun (3194 sayılı Kanun) geçici 16 ncı maddesi uyarınca imar barışı tebliğince 14.12.2018 düzenleme tarihli ... belge numaralı Yapı Kayıt Belgesi aldığını, bu nedenle davacı yanın, belediye veya başka resmi kurumdan izin ve ruhsat almaksızın dava konusu bağımsız bölüm üzerinde projeye ve imara aykırı değişiklik yapıldığı iddiasının gerçeği yansıtmadığının açıkça ortaya çıktığını, davalı müvekkiline ait dava konusu dairenin zemin katta olup, müstakil giriş çıkışı olan, yol üstünde, bulunduğu sırada bir çok dükkanın yer aldığı bir konumda olduğunu, dava konusu zemin kat daireye müstakil bir giriş ve çıkış kapısının açılmasından sonra bina ile alakası kalmayacak şekilde ayrıldığını ve diğer bina sakinlerini rahatsız etmeyecek hale getirildiğini, bağımsız bölümde yapılan değişiklikler ana yapıya zarar da vermediğinden, ana yapının statiğini etkilemediğinden ve diğer kat maliklerinin dairelerini etkilemediğinden eski hale getirme talebinin davacıların kat mülkiyetinden doğan haklarına halel getirmediğinden işbu taleplerinin hukuki yarar sağlamayacağının açık olduğunu, ayrıca 03.05.1985 tarihli ve 3194 sayılı Kanun'un geçici 16 ncı maddesi uyarınca imar barışı tebliği, yönetmelik ve eklerinde müstakil bağımsız bölümde yapılmış değişikliklerin yapı kayıt belgesi ile kayıt altına alınarak ruhsata ve imara uygun hale getirilmesinde diğer kat maliklerinin rızasının veya muvafakatinin aranacağı yönünde herhangi bir düzenleme bulunmadığını davanın reddine karar verilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf talebinde özetle; cevap dilekçesinindeki savunmasını tekrarlayarak, Mahkemece sunduğu delillerin ayrıntılı olarak incelenmediğini, 03.02.2020 tarihinde sunmuş olduğu bilirkişi raporuna itirazlarının değerlendirmediğini ve mevcut bilirkişi raporunun üstünden karar verildiğini, mahkemece verilen kararın kanuna ve hukuka aykırı olduğunu, kararın kaldırılması gerektiğini belirtmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile yapılan imalatların ana gayrimenkulün mimari projesine aykırı olduğunun tespit edildiği, bilirkişi raporunun da denetime elverişli olduğu, İlk Derece Mahkemesince hükme esas alınmasında kanuna aykırı bir yön bulunmadığı anlaşıldığından davalının istinaf talebinin reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki itirazlarını tekrar ederek, imalatların özgülenen alanı iyileştirmeye yönelik olduğunu, yapı kayıt belgesi alındığını, eksik inceleme ile hüküm kurulduğunu ileri sürmüştür.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, ana gayrimenkulde mimari projeye aykırı imalatların eski hale getirilmesi ve müdahalenin önlenmesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun (634 sayılı Kanun) 19 uncu ve 33 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Dava konusu ana gayrimenkulde davalıların mimari projeye aykırı imalatlar dolayısı ile ortak alana müdahalede bulunduğu, yapılan müdahaleye ilişkin herhangi bir tadilat projesi yahut kat maliklerinin muvafakat verdiğine ilişkin belgenin dosyaya sunulamadığı anlaşılmaktadır.
3. 634 sayılı Kanun'un 19 uncu maddesi uyarınca her kat maliki ana gayrimenkulün mimari durum ve güzelliğini korumaya mecbur olup, dosya kapsamı ile aksinin ispatlanamadığı ve yapılan müdahalenin ortak alanlardaki kat maliklerinin mülkiyet hakkı aleyhine olduğu gözetildiğinde mahkemesince davanın kabulüne karar verilmesi yerindedir.
4. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usûl ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Davalıdan peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
06.11.2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.