"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 05.08.2022
SAYISI : 2012/99 Esas, 2013/479 Karar
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10 uncu maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkin asıl dava ile el atmanın önlenmesi ve ecrimisil istemine ilişkin birleştirilen davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece asıl davanın kabulüne, birleştirilen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine hükmün onanmasına karar verilmiş, onama kararına karşı davacı (birleştirilen dosya davalısı) vekili karar düzeltme talebinde bulunmuş ve karar düzeltme talebinin de reddine karar verilmesi üzerine hüküm 23.03.2015 tarihinde kesinleşmiştir.
Davacı (birleştirilen dosya davalısı) idare vekili; 16.05.2022 tarihli tavzih dilekçesi ile kararın kesinleşmesinden sonra, dava konusu taşınmazın imar uygulaması gördüğünü, imar uygulaması sonrası 9268 ada 1 parselin 9267 ada 7 ve 10 parsellere ifraz edildiğini malik isminde ve parselin yüzölçümünde değişiklik olduğunu ileri sürerek hükmün tavzihini talep etmiştir.
Adana 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 05.08.2022 tarihli ek karar ile tavzih isteminin reddine karar verilmiştir.
Adana 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin yukarıda belirtilen 05.08.2022 tarihli ek kararı süresi içinde davacı (birleştirilen dosya davalısı) idare vekili temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Temyiz istemi, kesinleşen kararın tavzihi isteminin reddine yönelik Mahkemenin ek kararına ilişkindir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 305 inci maddesinin ikinci fıkrasının "Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez." hükmü gözetildiğinde hükmü değiştirecek şekilde tavzih kararı verilmesinin usul ve kanuna uygun olmayacağı anlaşıldığından tavzih talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Mahkemece verilen ek karar yukarıda anılan Kanun hükümlerine uygun olduğundan tavzih isteminin reddi ile söz konusu ek kararın onanması gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Mahkemece verilen 05.08.2022 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Davalı idareden peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,
12.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.