"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/595 Esas, 2022/372 Karar
DAVALILAR: 1.... vd. vekili Avukat ...
2.... Madencilik Sanayi ve Tic. A.Ş. ...
3. ... vd.
DAVA TARİHİ: 23.10.2014
KARAR : Kabul
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun (2942 sayılı Kanun) 10 uncu maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak terkin istemine ilişkin davada, verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davacı idare vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı idare vekili dava dilekçesinde özetle; Trabzon ili,...ilçesi,... Mahallesi 143 ada 7 parsel sayılı taşınmazın 3.158,48 m²lik kısmının kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalılarca verilmiş cevap dilekçesine dosya içerisinde rastlanmamıştır.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 16.02.2016 tarihli ve 2014/733 Esas, 2016/254 Karar sayılı kararı ile davanın kabulüne tespit edilen kamulaştırma bedelinin davalılara ödenmesine ve taşınmazın kamulaştırılan kısmının davalılar adına olan tapu kaydının iptali ile yol olarak tapudan terkinine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin 16.02.2016 tarihli ve 2014/733 Esas, 2016/254 Karar sayılı kararına karşı süresi içinde davacı idare ve davalı ... Sanayi ve Ticaret A.Ş vekilleri temyizi başvurusunda bulunmuştur.
2. Dairemizce yapılan inceleme sonucunda; arsa niteliğindeki dava konusu taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde yöntem olarak bir isabetsizlik görülmemiş, ancak aynı kamulaştırma kapsamında 16.09.2014 değerlendirme tarihi itibarıyla çok yakın konumda bulunan 143 ada 2 parsel sayılı taşınmaza Trabzon 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/631 Esas, 2015/405 Karar sayılı dosyasında 650,00 TL/m² birim bedeli biçilmiş olup, bu karar Dairemiz denetiminden geçmiş olup, belirtilen dosya getirtilerek, bu metrekare birim fiyatından ayrılma nedenleri konusunda bilirkişi kurulundan ek rapor alınmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması, Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı Trabzon İl Müdürlüğü, Trabzon İnşaat Mühendisleri Odası ve Karadeniz Teknik Üniversitesi İnşaat Mühendisliği Bölüm Başkanlığından ayrı ayrı sorulmak suretiyle; 24.03.2015 tarihli bilirkişi kurulu raporunda hesaplaması yapılan taşınmazdaki inşaat maliyetleri hesaplama tablosundaki imalatlara ilişkin birim fiyatı listesi bulunup bulunmadığı araştırılıp varsa ve bilirkişi kurulunca tespit edilmiş olan birim fiyatlardan farklılık olması halinde farklı bilirkişilerden oluşturulacak bilirkişi kurulundan inşaat maliyetlerine ilişkin yeniden rapor alınması gerektiğinin düşünülmemesi, tapu kaydında yer alan takyidatın hükmedilen bedele yansıtılması gerektiğinin düşünülmemesi doğru olmadığı gibi 7139 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kanun'un 10/8 fıkrası gereğince, bozma sonrası bankaya hak sahibi adına yatırılacak bedelde artış olması halinde bu kısım için; 7139 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik hükümlerine göre işlem yapılması gerektiğinden, hükmün bozulmasına karar verilmiştir
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Son Karar
Mahkemenin 08.11.2022 tarihli ve 2020/595 Esas, 2022/372 Karar sayılı kararı ile davanın kabulüne bozma öncesi hüküm altına alınmış olan bedelin ödenmesine ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak terkinine karar verilmiş olduğundan bu hususlarda hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı idare vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı idare vekili temyiz dilekçesinde özetle; emsal taşınmazın uygun seçilmediğini, emsal karşılaştırmasının doğru yapılmadığını, bedeline hükmedilmiş olan 66,00 m²lik yapının dava konusu parsel üzerinde yapılan incelemede rastlanmadığını, lehlerine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğini ileri sürerek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukukî Nitelendirme
Uyuşmazlık, dava konusu taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespitine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin atfıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 439 uncu maddeleri.
2. 2942 sayılı Kanun'un 10 uncu maddesinin sekizinci fıkrası ile 11 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesi gereği yürürlükte bulunan 1086 sayılı Kanun’un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikten önceki 428 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 tarihli ve 30791 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan kararı da göz önüne alınarak, davanın niteliği gereği davacı idare lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesinde hukuka aykırı bir yön görülmemiştir.
3. Temyizen incelenen mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla, ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı idare vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
25.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.