Logo

5. Hukuk Dairesi2024/7438 E. 2024/9788 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Kısıtlının vasisinin değiştirilmesi talebi üzerine yetkili mahkemenin hangisi olduğuna ilişkin yargı yeri uyuşmazlığı.

Gerekçe ve Sonuç: Kısıtlının yerleşim yeri değişikliğine dair vesayet makamının izni bulunmadığından, 4721 sayılı TMK'nın 412. maddesi uyarınca eski yerleşim yerindeki mahkemenin yetkili olduğu gözetilerek Mersin 2. Sulh Hukuk Mahkemesi'nin yetkili olduğuna karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2024/534 Esas, 2024/577 Karar

I. YARGI YERİ BELİRLENMESİNE KONU KARARLAR

A. Mersin 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 24.11.2015 Tarihli ve 2015/704 Esas, 2015/1293 Karar Sayılı Kararı

Kısıtlı ..., 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 405 inci maddesi gereğince kısıtlanmış ve kendisine Melek Çelik 'in vasi olarak atanmasına karar verilmiştir.

Vasi 12.12.2023 tarihli dilekçesiyle vasilik süresinin uzatılmasına karar verilmesini talep etmiştir.

Mahkemece, 10.05.2023 tarihli ek kararıyla talebin kabulü ile kısıtlıya vasi olarak atanmasına karar verilmiş olup vasilik görevinin 2 yıl uzatılmasına, kısıtlıya bağlanan maaşı çekme, talebi halinde bankamatik kartı çıkartma hususunda vasiye izin ve yetki verilmesine, kısıtlının bir bakım ve rehabilitasyon merkezine yerleştirilmesi hususunda vasiye izin ve yetki verilmesine karar verilmiştir.

Vasi adayı 12.12.2023 tarihli dilekçesiyle kısıtlının Mardin ...Bakım Merkezinde bulunduğunu belirterek kurum müdürü olarak vasi atanmayı ve hizmet alabilmesi, diğer işlemleri yapabilmesi için izin ve yetki verilmesini talep etmiştir.

Mahkemece, 28.02.2024 tarihli ek kararıyla kısıtlının yerleşim yeri adresinin Mardin ...Bakım Merkezi, Akbağ, ... No:236 Artuklu/Mardin olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.

B. Mardin Sulh Hukuk Mahkemesinin 22.05.2024 Tarihli ve 2024/534 Esas, 2024/577 Karar Sayılı Kararı

Vasi tarafından usulüne göre verilmiş yerleşim yerinin değiştirilmesine izin talebi dosyada olmadığı, bu haliyle yerleşim yerinin sonradan değişmesi halinde yetkili mahkemenin de değişmeyeceği gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.

II. GEREKÇE

A. Uyuşmazlık

Uyuşmazlık, 4721 sayılı Kanun’un 405 inci maddesi uyarınca kısıtlanan kısıtlının vasisinin değiştirilmesi istemine ilişkindir.

B. İlgili Hukuk

1. Farklı bölge adliye mahkemelerinin yargı çevresinde kalan ilk derece mahkemeleri ile bölge adliye mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarının giderilmesi isteminin hukuki dayanağı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 21 ve 22 nci maddeleri ile 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanun’un (5235 sayılı Kanun) 36 ncı maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan düzenlemelerdir.

2.4721 sayılı Kanun’un “Yerleşim yeri” başlıklı 19 uncu maddesinin birinci fıkrası şöyledir:

“Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.”

3. 4721 sayılı Kanun’un “Vesayet işlerinde yetki” başlıklı 411 inci maddesi şöyledir:

“Vesayet işlerinde yetki küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir.”

4. 4721 sayılı Kanun’un “Yerleşim yerinin değişmesi” başlıklı 412 nci maddesi şöyledir:

“Vesayet makamının izni olmadıkça vesayet altındaki kişi yerleşim yerini değiştiremez. Yerleşim yerinin değişmesi hâlinde yetki, yeni vesayet dairelerine geçer. Bu takdirde kısıtlama yeni yerleşim yerinde ilân olunur."

C. Değerlendirme

Kısıtlının yerleşim yeri değişikliğine izin verilmesine ilişkin vesayet makamı olan Mersin 2. Sulh Hukuk Mahkemesince 4721 sayılı Kanun’un 412 nci maddesinin birinci fıkrasına göre verilmiş bir izin kararı ve kısıtlı veya vasinin yerleşim yeri değişikliğine izin talebi olmadığından konu ile ilgili karar vermekte Mersin 2. Sulh Hukuk Mahkemesi yetkilidir.

III. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

6100 sayılı Kanun’un 21 ve 22 nci maddeleri ile 5235 sayılı Kanun’un 36 ncı maddesinin üçüncü fıkrası gereğince, Mersin 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE,16.12.2024 tarihinde oy birliğiyle kesin olarak karar verildi.