"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/480 Esas, 2023/1301 Karar
İLK DERECE MAHKEMESİ : İmranlı Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/25 Esas, 2022/140 Karar
Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaza yönelik müdahalenin men'i, kal ve eski hale getirme istemine ilişkin davada yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvuruların kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılmasına, davanın yeniden görülmesi için dosyanın İlk Derece Mahkemesine iadesine, dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin altı numaralı alt bendi gereği kesin olarak karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle, Bölge Adliye Mahkemesince 31.05.2024 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Ek karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
6100 sayılı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin altı numaralı alt bendinde; İlk Derece Mahkemesince, uyuşmazlığın çözümünde etkili olabilecek ölçüde önemli delillerin toplanmamış veya değerlendirilmemiş olması ya da talebin önemli bir kısmı hakkında karar verilmemiş olması halinde, esasa ilişkin inceleme yapılmadan kararın kaldırılmasına kesin olarak karar verileceği düzenlenmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.05.2021 tarihli ve 2020/(20)5 - 451 Esas, 2021/636 Karar sayılı ilamı da gözetilerek, 6100 sayılı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin altı numaralı alt bendi gereğince verilen karar, aynı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 7251 sayılı Kanun'un 39 uncu maddesi ile eklenen 362 nci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca kesin olup, bu kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamayacağından, davacılar vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek karar yukarıda anılan Kanun hükümlerine uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Bölge Adliye Mahkemesince verilen 31.05.2024 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Davacılardan peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
19.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.