"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/645 Esas, 2022/435 Karar
Taraflar arasındaki tapu kaydının mahkeme kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 1007 nci maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkin davada verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı idare vekilinin temyiz talebi üzerine Dairemizce onanarak 04.05.2023 tarihinde kesinleşmiştir.
Davacılar vekili 20.02.2024 havale tarihli dilekçe ile taşınmazın değerinin 97.980,00 TL olarak tespit edildiğini, hüküm kısmında 13.06.2022 tarihli bilirkişi raporunda belirtilen ve taleple bağlı kalınarak 52.500 TL ödenmesine karar verildiğini, Yargıtay onama ilamının son sayfası 3. Bendinde taşınmazın gerçek bedelinin Hazineden tahsiline karar verilmesine bir isabetsizlik görülmemiştir denildiğini, 13.11.2014 tarihinde 1.610,60 TL ıslah harcı yatırdıklarını, bu harçtan davanın 105.000 TL'ye ıslah edildiğinin anlaşıldığını, ilk kararda 105.000,00 TL'nin tahsiline karar verildiğini, bilirkişilerce 13.06.2022 tarihli raporda belirtilen 97.980 TL tazminatın 10.000 TL'sinin dava tarihi olan 21.01.2014 tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte kalan 87.980 TL'sinin ise ıslah tarihi olan 12.11.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı taraftan tahsili ile davacı tarafa ödenmesine karar verilmesi gerektiğini belirterek, hüküm kısmında ödenmesi gereken rakamların hatalı yazıldığı kanısında oldukları belirterek, hatanın açıkladıkları şekilde tashihine karar verilmesini talep etmişlerdir.
Mahkemece 20.05.2024 tarihli ek karar ile tavzih isteminin reddine karar verilmiştir.
Ek karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Temyiz istemi, kesinleşen kararın tavzihi isteminin reddine yönelik Mahkemenin 20.05.2024 tarihli ek kararına ilişkindir.
6100 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin ikinci fıkrasının ''Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez.'' hükmü gözetildiğinde, hükmü değiştirecek şekilde tavzih kararı verilmesinin usul ve kanuna uygun olmayacağından tavzih talebinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiş, temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Mahkemece verilen 20.05.2024 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,
26.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.