"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2020/168 E., 2020/612 K.
HÜKÜM/KARAR : Davalı ... San. Ve Tic. Ltd. Şti. Yönünden Reddine, Diğer Davalılar Yönünden Kısmen Kabulunü
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen rücuen tazminat davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Yargıtay (Kapatılan) 23. Hukuk Dairesince İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili ile davalı şirketler arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçiye icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalıların sorumlu olduğunu ileri sürerek, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
1-Davalı ..... San. Ve Tic. Ltd. Şti. vekili cevap dilekçesinde özetle, dava açan ... isimli işçinin şirket işçisi olarak bir yıl çalıştığını, bu hizmet süresine ilişkin kıdem tazminatının ödendiğini, şirketi ibra ettiğini, bu nedenle şirketin herhangi bir sorumluluğunun kalmadığını, davacı ile yapılan hizmet alımı sözleşmesinde alt yüklenicilerin çalıştırdığı işçilerin işçilik alacaklarından yüklenici firmaların sorumlu olacağına dair bir hüküm bulunmadığını, her iş verenin kendi dönemi ile sınırlı olmak üzere sorumlu olacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
2-Diğer davalı şirketler davaya cevap vermemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 29.03.2016 tarih ve 2013/786 Esas 2016/226 Karar sayılı kararıyla; dava dışı işçiye davacı ... tarafından ödenen kıdem tazminatının tamamından son alt iş veren ... San. Ve Tic. Ltd. Şti. Sorumlu olduğu, adı geçen işçiyi çalıştıran devreden durumunda bulunan diğer davalıların kıdem tazminatından sorumluluğu, her birinin iş verenlik süresi ve bu sürenin sona erdiği tarihteki asgari ücrete göre hesaplanacak kıdem tazminatı tutarı ile sınırlı olacağı, iş akdinin feshi tarihiyle muaccel olan ve alt iş veren ... San. Ve Tic. Ltd. Şti. tarafından ödenen izin ücreti karşılığı izin gün sayısı ile ... Ltd. Şti. tarafından verilen ücretli izin gün sayısı mahsup edilmek suretiyle hesaplanan izin ücretinden de yine son alt iş veren konumunda olan ... San. Ve Tic. Ltd. Şti. sorumlu olup diğer davalı alt iş verenlerin izin ücretinden sorumluluğu bulunmadığı, kendi iş verenlik dönemine ait kıdem tazminatı ödeyen ve yaptığı ödeme hesaplanan kıdem tazminatından mahsup edilen ...nin davacı şirket tarafından ödenen kıdem tazminatı nedeniyle bir sorumluluğu bulunmadığı gerekçesiyle davalı ... San. Ve Tic. Ltd. Şti. açısından davanın reddine, diğer davalılar hakkında açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. İlk Derece Mahkemesinin 19.12.2019 tarih ve 2016/7225 Esas 2019/5450 Karar sayılı kararına karşı süresi içinde davacı vekili ve davalı ... . San. Ve Tic. Ltd. Şti. vekili tarafından temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 23. Hukuk Dairesinin 19.12.2019 tarih ve 2016/7225 Esas 2019/5450 karar sayılı kararı ile davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine; karara dayanak yapılan bilirkişi raporunda kıdem tazminatı iş aktinin sona erdiği tarihteki giydirilmiş asgari ücret üzerinden hesaplanmasına rağmen yüklenicilerin sorumluluğu her yüklenicinin iş yeri devri sırasındaki asgari ücret baz alınarak belirlendiği, bu hesap yöntemi ile son işveren önceki yüklenicilerden tahsil edilemeyen kıdem tazminatınıda yükümlendiği için hakkaniyete uymayan bir sonucun ortaya çıktığı, mahkemece işçiye ödenen kıdem tazminatı ve fer'ilerini her yüklenicinin işçiyi çalıştırdıkları süreyle doğru orantılı hesap yapmak üzere bilirkişiden ek rapor alınıp, diğer davalıların usuli kazanılmış hakları da gözetilerek bir karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle kararın davalı ... . San. Ve Tic. Ltd. Şti. yararına bozulmasına karar verilmiştir.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesi, yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararında, davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında davalı bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle davalıların sorumluluğunu belirleyen ek bilirkişi raporu doğrultusunda davalı ... San. Ve Tic. Ltd. Şti. açısından davanın reddine, diğer davalılar hakkında açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde; karara dayanak yapılan bilirkişi raporunun hatalı olduğunu, dava dışı işçiye ödenen bedelden davalıların kendi dönemleriyle sorumlu olduklarını temyiz sebepleri olarak ileri sürmüştür.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, rücuen tazminat istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427 nci ve devamı maddeleri
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanunun geçici 3 ncü maddesinin 2 nci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanunun 427 nci maddesi ile 439 ncu maddesinin 2 nci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesinin hukukça mümkün olmadığı anlaşılmakla ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenden alınmasına,
Dosyanın mahkemesine gönderilmesine,
Karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine,28.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.