"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2146 E., 2023/849 K.
KARAR : Esastan Red
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 7. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2019/40 E., 2022/140 K.
1- İlk Derece Mahkemesince, arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan tazminat davasında 137,138 parseller üzerinde sözleşmeye uygun olarak inşaatların tamamlandığı, yapı kullanım izinleri alınarak kat mülkiyetinin kurulduğu, 139, 140, 141, 142 parsel numaralı taşınmazlar yönünden ise müstakil imar durumları bulunmayıp tevhit yapılması mümkün olmadığından parseller üzerinde inşaat yapılamayacağının bilirkişi raporu ile de tespit edildiği, yer sahiplerine düşen bağımsız bölümlerin tamamlanarak hak sahiplerine teslim edildiği, davalının sözleşmenin kendisine yüklediği edimleri yerine getirerek, hak sahiplerine bağımsız bölümleri teslim ettiği, az yukarıda da açıklandığı üzere 139, 140, 141, 142 parseller bakımından inşaat izni verilmediği, inşaatın bu sebeple yapılamadığı bu durumun müteahhidin sorumluluğunda olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
2- İlk Derece Mahkemesi kararına karşı davacılar vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
3- Bu karara karşı süresinde davacılar vekilince temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Kamu düzenine aykırılık hallerinin re'sen gözetildiği, istinaf nedenleriyle sınırlı ve usulüne uygun olarak istinaf inceleme ve denetiminin yapıldığı; dosya içeriği, kararın dayandığı gerektirici sebepler ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı, yine; vekaletnameye uygun arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi yapıldığı, bu hali davalı noterin kusur ve sorumluluğundan bahsedilemeyeceği, davacı arsa sahipleri ile yapılan sözleşmenin dava dışı diğer arsa sahipleri ile yüklenici arasında yapılan sözleşme hükümleri ile uyumlu olduğu, 2597 ada 137 (ifraz sonrası 144 parsel) ve 138 parseller üzerine sözleşmeye uygun inşaat yapıldığı, 23.05.2018 tarih 226/16 no.lu yapı kullanma izni alınarak yüklenici edimlerinin yerine getirilmiş olduğu, 2597 ada 139, 140, 141 ve 142 parsellerin imar durumu müsait olmadığından inşaat yapılamadığı bu hali ile yükleniciye kusur atfedilemeyeceği, bu parseller üzerinde davacıların 1/16 paylarının muhafaza edilmesi ile mülkiyet hakkından gelen kayıplarının olmadığı, 07.10.2015 tarihli sözleşmenin 48 aylık inşaat süresi nazara alındığında inşaatın süresinden önce teslim edilmiş olduğu, dolayısıyla inşaat teslim süresinde kullanılan şantiye elektrik ve su faturaları farkından doğan zararda yükleniciye kusur izafe edilemeyeceği gözetilerek davacılar vekilinin tüm temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacılar vekilinin tüm temyiz istemlerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ilgilisinden alınmasına, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 16.12.2024 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.