"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
HÜKÜM/KARAR : Usulden Red
Taraflar arasında görülen istirdat davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; taraflar arasında imzalanan sistem kullanım anlaşmalarına aykırı olarak sistem kullanım ceza faturalarının ihtirazi kayıtla ödendiğini ileri sürerek ödenen ceza faturası bedellerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacı tarafa kesilen cezanın hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 17.02.2021 tarihli 2021/14 E., 2021/89 K. sayılı kararı ile; bağlantı anlaşmasına aykırı olarak uyarı yapılmadan kesilen ceza faturalarına ilişkin ödenen bedelin iadesi gerektiği anlaşılmakla davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkeme kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 21.03.2022 tarihli 2021/4054 E., 2022/1532 K. sayılı ilamı ile; 02.12.2020 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan, 25.11.2020 tarihli 7257 sayılı Kanunun 33. maddesi ile, 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanununun 8 nci maddesinin ikinci fıkrasına (ç) bendinden sonra gelmek üzere (d) bendinin eklendiği, buna göre “İletim sisteminin normal işletme koşulları içerisinde işletilmesi ile işletme güvenliği ve bütünlüğü üzerinde risk oluşturan durumlara ilişkin olarak bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarında düzenlenen sistem kullanım ihlallerinin takibini yapmak, ihlal durumu tespit edilen tüzel kişilere sistem kullanım anlaşmasında düzenlenen ceza-i şartları ve diğer yaptırımları uygulamak” TEİAŞ’ın görev ve yükümlülükleri arasında gösterildikten sonra 6446 sayılı Kanuna Ek madde 3 ile “8 nci maddenin ikinci fıkrasının (d) bendinin uygulamasından kaynaklanan uyuşmazlıklar idari yargıda görülür” hükmünün eklendiği, 46. madde ile de kanunun yayımı tarihinde yürürlüğe gireceğinin düzenlendiği, 7257 sayılı Kanun ile bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarında düzenlenen sistem kullanım ihlallerine ilişkin ceza-i şartlara ilişkin uyuşmazlıkların idari yargı yolunda görüleceği hükme bağlandığından yargı yoluna ilişkin bu değişikliğin usul hükmü niteliğinde olduğu, derhal ve kesinleşmemiş tüm uyuşmazlıkları da kapsar şekilde uygulanması gerektiği anlaşıldığından 6100 sayılı HMK'nın 114/1-b maddesine göre dava şartı olan "yargı yolunun caiz olmaması" nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmesi gerektiğinden mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, karar tarihinden sonra yürürlüğe giren 7257 sayılı Kanun ile bağlantı ve sistem kullanım anlaşmalarında düzenlenen sistem kullanım ihlallerinden kaynaklanan ceza-i şartlara ilişkin uyuşmazlıkların idari yargı yolunda görüleceği hükme bağlandığından yargı yolunun caiz olmaması nedeniyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde özetle; yasal değişikliğin geçmişe etkili uygulanacağına ilişkin hüküm içermediğini, düzenlenen ceza-i faturalarının sözleşmeye aykırı olduğunu, ilk aşamada görevli yargı yolunda dava açıldığı ve yargılama sırasında alınan bilirkişi raporuyla müvekkilin haklılığı ispatlandığı halde müvekkil aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesinin hakkaniyete aykırı olduğunu beyanla kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, sözleşme şartlarına uymayan ceza faturalarına ilişkin ödemelerin iadesine ilişkin alacak davasıdır.
2. İlgili Hukuk
6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanununun 8 nci maddesinin ikinci fıkrasına (d) bendi, Ek 3 ncü maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 114 ncü maddesi 1 nci fıkrasının (b) bendi, 115
nci maddesi 2 nci fıkrası, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427 ncı ve devamı maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanunun geçici 3 ncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanunun 428 nci maddesi ile 439 ncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı ve bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; davacı vekilinin aşağıdaki paragrafların kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir
3. Mahkemece, yargılamanın devamı sırasında yürürlüğe giren 7257 sayılı Yasanın 33. maddesi ile uyuşmazlıkların idari yargı yerinde görüleceğinin düzenlenmesi karşısında davacının yargı yolu bakımından davanın reddine karar verilmesinde sorumluluğu olmayıp 6100 sayılı HMK'nın 331/2 ve 20'nci maddeleri gereği vekalet ücretine ilişkin yargılama giderine görevli mahkemece karar verilmesi gerektiği de gözetilerek, davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerekirken yazılı şekilde vekalet ücretine ilişkin hüküm tesisi doğru olmamıştır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Kanunun 370 nci maddesinin ikinci fıkrası hükmü uyarınca Mahkeme kararının düzeltilerek onanması gerekir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1. Davacı tarafın diğer temyiz itirazlarının reddine,
2. Davacı tarafın temyiz itirazının kabulü ile Mahkeme kararının hüküm fıkrasının 6 ncı paragrafında yer alan “Davalı davada kendisini vekille temsil ettirmiş olup A.A.Ü.T. madde 7/1 uyarınca 9.200,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” ibaresinin çıkartılarak yerine “Davalı lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına” ibaresinin yazılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
İstek hâlinde peşin alınan temyiz harcının ilgiliye iadesine,
Karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunabileceğine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
27.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.