"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/1569 E., 2022/1937 K.
HÜKÜM/KARAR:İstinaf Başvurusunun Kısmen Kabulü ile Yeniden HükümKurulmasına
İLK DERECE MAHKEMESİ: İzmir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2018/312 E., 2019/610 K.
1- İlk derece mahkemesince, arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkin davada, taraflar arasında imzalanan sözleşmenin on ikinci madde hükmüne göre; davacı yüklenicinin binaya iskan ruhsatı alınmış, elektrik, su, doğal gaz bağlantılarının abonelik için hazır hale getirilmiş, asansör ve kalorifer tesisatının kullanma izinleri alınmış olarak arsa sahiplerine teslim edileceğinin, on dördüncü maddesine göre de inşaatın maliyetine ve/veya bağımsız bölümlerin satışına tesir eden sebepler ile vergi, resim, harç, fon vb. giderlerin yükleniciye ait olacağının düzenlendiği, davacı yüklenicinin müteahhitlik yaptığı ve otopark ücretinin oturma ruhsatına dahil olduğunu bilebilecek durumda olduğu gerekçeleriyle, davanın reddine karar verilmiştir.
2- İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi tarafından, taraflar arasındaki sözleşmede dava konusu edilen otopark bedelinin ödenmesinden kimin sorumlu olacağına dair bir düzenleme bulunmadığı, "bina otopark ücretinin inşaat yapımından kaynaklanan bir alacak olduğu, sözleşmede kararlaştırılan paylaşım durumu dikkate alınarak, önceki kat maliklerine kalan bağımsız bölümlere isabet edecek olan otopark sayısı ile davalı yükleniciye kalan bodrum ve zemin kattaki iş yerine isabet edecek olan otopark sayısı doğrultusunda otopark ücretinden kimlerin ve ne oranda sorumlu olacağının belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle, istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile kararın kaldırılmasına; davanın kısmen kabulü ile 26.154,74 Türk Lirası'nın; 3.269,34 Türk Lirası'nın davalı ...'tan, 3.269,34 Türk Lirası'nın davalı ...'dan, 3.269,34 Türk Lirası'nın davalı ...'dan, 3.269,34 Türk Lirası'nın davalı ...'dan, 3.269,34 Türk Lirası'nın davalı ... ile ...'dan, 3.269,34 Türk Lirası'nın 1/2'si olan 1.634,67' Türk Lirası'nın davalı ...'dan, 1/2'si olan 1.634,67 Türk Lirası'nın davalı ...'dan, 6.538,70 Türk Lirası'nın davalı ...'dan dava tarihi olan 04.09.2018 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin talebinin reddine, davalı ... hakkındaki davanın pasif husumet ehliyeti yokluğu nedeniyle reddine olmak üzere yeniden esas hakkında karar verilmiştir.
3- Bu karara karşı davacı vekilince ve bir kısım davalılar vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine yapılan ön inceleme sonucunda gereği konuşulup düşünüldü:
Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362'nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması halinde anılan Kanun 'un 366'ncı maddesi atfıyla aynı Kanun'un 352 'nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz isteminin reddine karar vermek gerekir.
Dosya içeriğine göre; ihtiyari dava arkadaşı konumunda olan davalılar yönünden kesinlik sınırı her bir davalı yönünden kabul edilen ve reddedilen alacak miktarına göre ayrı ayrı belirlenecektir. Arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan alacak davasında, davacı yüklenici tarafından inşa edilen binada mesken vasfında bulunan 8 adet bağımsız bölümün bulunması nedeniyle daire başına isabet eden otopark bedelinin 3.269,34 Türk Lirası olarak tespit edildiği, davalı ..., 4. kat 7 ve 8 no.lu 2 adet bağımsız bölümün maliki olduğundan 6.538,70 Türk Lirası'nın bu davalıdan, yine ... ile ... 1/2 pay ile 3. kat 6 no.lu bağımsız bölümün maliki olduğundan 3.269,34 Türk Lirası'nın 1/2'si olan 1.634,67 Türk Lirası'nın ayrı ayrı bu davalılardan, yine 2. kat 3 no.lu bağımsız bölümün maliki ...'ın vefatı nedeni ile adlarına intikal yapılan mirasçıları ... ve ...'ın iştirak halinde mülkiyet şeklinde malik olduklarının anlaşılması nedeni ile 3.269,34 Türk Lirası'nın bu davalılardan, diğer bağımsız bölüm malikleri olan davalılar ..., ..., ..., ...'dan 3.269,34 Türk Lirası'nın ayrı ayrı tahsiline karar verildiği, davalılar ihtiyari dava arkadaşı durumunda olduğundan kabul ve reddedilen alacak yönünden kesinlik sınırı her bir davalı yönünden ayrı ayrı gözetilmekle, uyuşmazlık konusu olan bu tutar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibariyle ile kesinlik sınırı olan 107.090,00- Türk Lirası'nın altında kalması dikkate alındığında, temyiz isteminin miktar itibariyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin ve bir kısım davalılar vekillerinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 21.10.2024 tarihinde oy birliği ile karar verildi.