"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1092 E., 2022/1195 K.
HÜKÜM/KARAR: İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ: Bartın 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/230 E., 2021/262 K.
1- İlk Derece Mahkemesince; eser sözleşmesinden kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasında, asıl dava yönünden; iş bitim tarihi 2014 yılı aralık ayı sonu olup, davalı tarafça iskan ruhsatı 27.11.2014 tarihinde alındığından bu tarih itibariyle işin anahtar teslim bitirildiğinin kabulü gerektiğinden davacının geç teslim nedeniyle ödemiş olduğu kira bedellerini talep edemeyeceği, bilirkişi raporu ile davalının yaptığı ek iş bedelinin ödenen bedelden fazla hesap edildiği, bilirkişi raporlarıyla tespit edilen hatalı ve eksik iş bulunmadığı, manevi tazminat talebinin de koşulları oluşmadığı gerekçesiyle asıl davanın reddine, karşı dava yönünden; taraflar arasındaki hukuki ilişkinin varlığının davalı tarafından da kabul edildiği ve herkesin hak arama özgürlüğünün bulunduğu, sırf davalı aleyhinde dava açılmış olmasının manevi tazminat hakkını doğurmayacağı gerekçesiyle karşı davanın reddine karar verilmiştir.
2- İlk Derece Mahkemesi kararına yönelik davada davacı vekilince duruşmasız ve asıl davada davacı vekilince duruşmalı temyiz talebinde bulunulmuş ise de; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyize konu edilen kararın duruşma sınırının altında olduğu anlaşıldığından, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
3- Bu karara karşı süresinde taraf vekillerince temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
3.a- Asıl davada davacı vekilinin temyiz istemi yönünden; kamu düzenine aykırılık hallerinin re'sen gözetildiği, istinaf nedenleriyle sınırlı ve usulüne uygun olarak istinaf inceleme ve denetiminin yapıldığı; dosya içeriği, kararın dayandığı gerektirici sebepler ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı, yine; mahkemece iş bitim tarihine ilişkin belirleme yerinde olduğundan davalının geç teslim nedeniyle kira bedeli talebinin yerinde olmadığı, sözleşme dışında davalı tarafa fazladan ödendiği iddia edilen bedelin ek iş bedeli olduğu gözetilerek asıl davada davacı vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
3.b- Karşı davada davacı vekilinin temyiz istemi yönünden; miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir. Dosya içeriğine göre, karşı davada davacı kooperatif vekilinin asıl davada temyiz istemi yönünden reddedilen 50.000,00 TL olup Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL’nin altında kalmaktadır.
SONUÇ: Yukarıda 3.a. bendinde açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi kararına ilişkin asıl davada davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan kararın ONANMASINA, 3.b. bendinde açıklanan nedenlerle, karşı davada davacı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, aşağıda yazılı harcın temyiz eden asıl davada davacıdan alınmasına, peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde karşı davada davacıya iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 02.10.2024 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.