"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/265 E., 2024/462 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara Batı 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2019/186 E., 2020/193 K.
Dairemiz bozma kararına Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 31. Hukuk Dairesi'nce direnilmesi üzerine karar davalılar vekili tarafından temyiz edilmekle 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 373/5. maddesi hükmü gereğince Dairemizce yapılan incelemede; 06.01.2024 tarihli ve 2022/3649 Esas, 2024/209 Karar sayılı bozma kararına karşı verilen direnme kararının yerinde olmadığı, Dairemiz kararının usul ve kanuna uygun olduğu anlaşıldığından dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Dosyanın YARGITAY HUKUK GENEL KURULUNA GÖNDERİLMESİNE,
12.03.2025 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.
(Muhalif)
M U H A L E F E T Ş E R H İ
Davacı yüklenici ... ile davalıların murisi arasında 30.11.2015 tarihinde arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi yapılmıştır. Yapılacak inşaatta yüklenici ..., sözleşmedeki paylaşıma göre arsa sahibine bırakılan zemin katta bir bağımsız bölümü 180.000,00 TL bedelle satın almış ve bu bedeli dosya arasındaki makbuzlar karşılığında 2016 yılında muris ...'a ödemiştir. Muris ...'ın ölümünden sonra mirasçı olan davalılarla 24.02.2017 yılında ...’e ait olan ... Emlak İnşaat Otomotiv Mobilya Gıda ve Nakliyat Ticaret Limited Şirketi ile ikinci bir arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi yapılmıştır.
Yapılan ikinci sözleşmede, murise ödenen paradan söz edilmemiştir. Sözleşme ifa edildikten sonra ... davalı mirasçılara 02.01.2019 tarihinde ihtarname çekerek murislerine ödediği 180.000,00 TL'nin ödenmesini talep etmiş, davalılar borcu kabul etmemişlerdir.
Davacı ...’in 180.000,00 TL’yi davalıların murisine imzalı makbuz karşılığında ödediği sabittir. Davalılar, murislerinin imzasını inkâr etmedikleri gibi mirası da ret etmemişlerdir. Söz konusu paranın sözleşmenin yapılabilmesi için verildiğini soyut olarak iddia etmişlerse de, bu iddialarını yazılı ya da kesin delille ispatlayamamışlardır. Kaldı ki paranın ödenme nedeni olan ilk sözleşme taraf iradeleriyle sona erdirilmiş ve ikinci sözleşmenin tarafları farklı kişilikler olduğu gibi ikinci sözleşme dava konusu bedelle veya zemin katta ki daireyle ilgili hiçbir hüküm içermemektedir.
Bu durumda, dava konusu bedelin davalıların murisine ödendiği sabit olduğuna ve bu bedel karşılığında davacı ...’e daire verilmediği gibi para da ödenmediğine göre Bölge Adliye Mahkemesinin isabetli tespitleri ve gerekçesi de dikkate alındığında direnme kararının onanması gerektiğini düşündüğümden, dosyanın Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine dair Sayın çoğunluğun kararına muhalifim.