"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/878 E., 2024/1072 K.
KARAR : Davanın Esastan Reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 6. Asliye Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2014/519 E., 2020/598 K.
1- İlk Derece Mahkemesince, davacı taraf ticari defterlerinde davacı şirketin 1.621.497,53 TL müflis şirketten alacaklı olduğu tespit edilmiş ise de, davacı tarafça tek taraflı olarak tutulan ticari defterlerinin içeriğinin alacağın varlığı ve ispatı için yeterli olmadığı, davacı tarafça ticari defterlerindeki kayıtların dayanağının ve cari ilişkinin temelini oluşturan faturaların mal/ hizmet ifasını ispatlar şekilde sunulmadığı, müflis şirket ticari kayıtlarında karşılığını bulan 38.922,67 TL kadar alacağın davacı tarafça ispat olunabildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davacı şirketin 38.922,67 TL alacağının müflis şirketin iflas masasına kayıt ve kabulüne, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir
2- İlk Derece Mahkemesi kararına karşı, davacı vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından, davalı müflis şirketin usulüne uygun tutulmayan ve HMK 222. maddesi uyarınca sahibi aleyhine delil niteliği taşıyan ticari defterleri ile davacıya 38.922,67- TL borçlu olduğu tespit edildiği, davacının davalı müflisten 1.621,497,53 TL cari hesap alacağı bulunduğu iddia edilmiş ise de dosya kapsamı ve mevcut delil durumuna göre 38.922,67-TL'den daha fazla miktarda alacaklı olduğunu usulüne uygun şekilde ispatlayamadığı, ilk derece mahkemesince tesis edilen kararda usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
3- Bu karara karşı davacı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Kamu düzenine aykırılık hallerinin re'sen gözetildiği, istinaf nedenleriyle sınırlı ve usulüne uygun olarak istinaf inceleme ve denetiminin yapıldığı; dosya içeriği, kararın dayandığı gerektirici sebepler ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı, yine, davacı davalı müflisten 1.621,497,53 TL cari hesap alacağı bulunduğunu iddia etmiş ise de cari ilişkinin temelini oluşturan faturaların ve mal/ hizmet ifasını ispatlar şekilde delil sunulmadığı anlaşılmakla davacı vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin istanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi gönderilmesine, 14.01.2025 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.