Logo

6. Hukuk Dairesi2024/3471 E. 2024/4877 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: İflas eden şirketin kredi borcuna ilişkin alacağın iflas masasına kaydı ve kabulü talebinde, iflas sonrası dönem için gecikme cezası talep edilip edilemeyeceği hususunda yaşanan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: İstinaf mahkemesinin, iflas tarihinden sonraki döneme ilişkin gecikme cezasına hükmedilmesini hatalı bulup, sadece anapara tutarının iflas masasına kaydedilmesine karar vermesi usul ve yasaya uygun bulunarak temyiz talebi reddedilmiş ve istinaf kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2023/843 E., 2024/1401 K.

KARAR : Davanın Kabulü

İLK DERECE MAHKEMESİ : Kocaeli 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

SAYISI : 2022/112 E., 2022/572 K.

1- İlk Derece Mahkemesince; kayıt kabul istemli davada, davacı bankanın kredi borçlularından olan davalı şirketin iflasının açıldığı, davacı bankanın alacağının iflas tarihindeki TCMB döviz satış kuru üzerinden karşılığı olan toplam 27.673.733,80 Türk Lirası olduğu gerekçesiyle 27.673.733,80 Türk Lirası'nın iflas tarihinden itibaren işleyecek gecikme cezası ile birlikte sıra cetveline kesin alacak olarak kaydedilmesine karar verilmiştir.

2- İlk Derece Mahkemesi kararına karşı davalı vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince; istinaf başvurusunun kabulüyle; İlk Derece Mahkemesince iflas tarihinden sonraki döneme ilişkin gecikme cezasına hükmedilmesinin hatalı olduğu, taleple bağlı kalınarak 27.673.733,80 Türk Lirası alacağın sıra cetveline kayıt ve kabulüne karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle, yeniden karar verilerek davanın kabulü ile 27.673.733,80 Türk Lirası alacağın sıra cetveline kaydedilmesine karar verilmiştir.

3- Bu karara karşı süresinde davalı vekilince temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Kamu düzenine aykırılık hallerinin re'sen gözetildiği, istinaf nedenleriyle sınırlı ve usulüne uygun olarak istinaf inceleme ve denetiminin yapıldığı; dosya içeriği, kararın dayandığı gerektirici sebepler ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı, yine; davalı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön olmadığı gözetildiğinde davalı vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan kararın davacı yararına ONANMASINA, temyiz harcı davalı tarafından peşin yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi gönderilmesine, 16.12.2024 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.