"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 53. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/823 E., 2024/1220 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2015/904 E., 2020/80 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hakimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü.
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı yüklenici ile davalı idare arasında eser sözleşmesi imzalandığını, davacı yüklenicinin işi tamamlayıp teslim etmesine rağmen geçici kabul tutanağının hatalı tutulduğunu, teminatların irat kaydedilme tehlikesi olduğunu, bu nedenle geçici kabul tutanağının hukuka aykırılığının tespitini, geçici kabul tutanağında yer alan iş kalemleri yönünden borçlu olmadığının tespiti ile geçici ve kesin kabulün birlikte yapılmış sayılmasını, kesin ve ek teminatların iadesi ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000,00 TL alacağın tahsilini talep ve dava etmiştir.
II. CEVAP
Davalı idare, geçici kabul tutanağında hukuka aykırılık olmadığını, bir takım işlerin yüklenici tarafından yapılmadığını, geçici kabulün yapıldığını ancak eksikliklerin giderilmesi için yükleniciye süre verildiğini, süre sona ermesine rağmen davacı yüklenicinin herhangi bir imalât yapmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı yüklenicinin sözleşmeye konu taahhüdünü yerine getirmediği, yüklenicinin idareye borçlu olduğu, gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı vekilinin istinaf isteminin kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın reddine, davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca reddedilen miktar üzerinden hesaplanan 1.000,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde; ihtaratlı ara karara rağmen davacı tarafından eksik harç ikmal edilmediği için davanın esastan değil usulden reddedilmesi gerektiğini ve maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğini beyan etmektedir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 361/2 hükmü uyarınca "Davada haklı çıkmış olan taraf da hukuki yararı bulunmak şartıyla temyiz yoluna başvurabilir." Davacının, dava açarken hukuki yararının bulunması dava şartı olduğu gibi temyiz kanun yoluna başvuru esnasında da tarafların temyizde hukuki yararının bulunması esastır. Temyiz yoluna başvuran tarafın hukuki yararı değerlendirilirken mahkemece verilen hüküm ile temyiz eden tarafın yargılama sırasındaki talebi karşılaştırılır.
Somut olayda; davalı idare yargılama sırasında davanın reddini talep etmiş ve mahkemece dava reddedilmiştir. Bu itibarla davalının temyiz yoluna başvurusunda hukuki yarar bulunmadığı anlaşılmakla davalı vekilinin temyiz isteminin hukuki yarar yokluğundan reddine karar verilmiştir.
VI. KARAR:
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin temyiz itirazlarının hukuki yarar yokluğundan REDDİNE,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 53. Hukuk Dairesine gönderilmesine,
06.02.2025 tarihinde oy çokluğu ile karar verildi.
(Muhalif)
MUHALEFET ŞERHİ
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacağa ilişkin 1.000,00 TL değer gösterilmek suretiyle açılmış kısmi davadır.
Mahkemece dava reddedilmiş, Bölge Adliye Mahkemesince bu karar kaldırılarak davalı lehine 1.000,00 TL vekalet ücretine hükmedilmiştir.
Davalı vekili, maktu vekalet ücreti verilmesi gerektiği gerekçesiyle kararı temyize getirmiştir.
Sayın çoğunluk tarafından hukuki yarar yokluğu nedeniyle temyiz talebi reddedilmiştir.
Çoğunluk ile aramızda oluşan ihtilaf; davalının kararı temyizde hukuki menfaati olup olmadığı noktasında düğümlenmektedir.
En basit tanımı ile hukuki menfaat mahkemeden hukuki korunma isteğidir. Davalı vekili takdir edilen vekalet ücretinin az olduğunu iddia ettiğine göre daha fazla vekalet ücreti istemekte hiç şüphesiz hukuki menfaati vardır. Zira 1.000,00 TL ücret takdir edilmiştir, karar tarihindeki maktu vekalet ücreti ise 30.000,00 TL'dir. Temyiz edenin, daha fazlasını istediği hususunda tereddüt yoktur. Temyiz edenin iddia ettiği bu yanlışlığı kanun yolu dışında başka bir şekilde gidermesi mümkün değildir. Talebin yerinde veya doğru olmaması hukuki yarar yokluğu olarak değerlendirilemez. Aksi halde yerinde olmayan veya reddi gereken her dava için davacının, reddedilen her kararı kanun yoluna götüren davalının hukuki yararı olmadığı sonucuna varılır ki, Yasa Koyucu hukuki yarar kavramını dava şartı olarak düzenlerken böyle bir sonucu murad etmemiştir.
Açıklanan bu nedenlerle kararın onanması gerektiği düşüncesiyle, sayın çoğunluğun, hukuki menfaat yokluğundan temyiz talebinin reddine ilişkin görüşüne katılmıyorum.