Logo

7. Hukuk Dairesi2024/3352 E. 2025/1811 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Almanya'da verilen mirasın reddine ilişkin mahkeme kararının Türkiye'de tanınıp tenfiz edilip edilmeyeceği.

Gerekçe ve Sonuç: Yabancı mahkeme kararının 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkındaki Kanun'da belirtilen tenfiz şartlarını karşıladığı ve usul/yasaya uygun olduğu gözetilerek, ilk derece mahkemesince verilen tanıma ve tenfiz kararının istinaf incelemesi sonucu onanması temyiz incelemesinde de onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2021/857 E., 2024/857 K.

İLK DERECE MAHKEMESİ : Malatya 6. Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2019/491 E., 2020/84 K.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı ... vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacılar vekili dava dilekçesinde; Köln Asliye Hukuk Mahkemesince verilen mirasın reddine ilişkin kararın tanıma ve tenfizini talep etmiştir.

II. CEVAP

1. Davalı ... vekili cevap dilekçesinde; mirasın 3 aylık süreden sonra reddedildiğini, ölenin millî hukukunun uygulanması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.

2. Davalı ... cevap dilekçesinde; murisinin Almanya'daki mirasını reddettiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.

3. Davalı ... davaya cevap vermemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkındaki Kanun'un 50 ve 54. maddelerinde yer alan tenfiz şartlarının yabancı mahkeme kararında bulunduğu,18.01.2018 tarihli mirasın ret kararının ve eklerinin yargılamanın Türk mahkemelerinin münhasır yetkisi içerisinde bulunmadığı, karar tarihi dikkate alındığında zamanaşımının dolmadığı gerekçesiyle davacının davasının kabulüne, Almanya ülkesi, Köln Asliye Hukuk Mahkemesinin No:3 VI 4366/17 sayılı, 18.01.2018 tarihli mirasın ret kararının ve eklerinin tanınmasına ve tenfizine, Türkiye'de infaz edilebileceğinin tespitine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı ... vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davaya konu tenfiz kararının yeminli tercüman tarafından tercüme edildiği, kararın mirasın reddi içerikli olduğu ve kesinleştiği, kararın 5718 sayılı Kanun'da sayılan maddi unsurların tamamını karşıladığı, İlk Derece Mahkemesi tarafından davanın kabulüne karar verilmiş olmasının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçeleriyle davalılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Sebepleri

Davalı ... vekili temyiz dilekçesinde özetle; murisin ölümünden 1 yıl 6 ay sonra mirasın davalılarca reddedildiğini, 5718 sayılı Kanun'un 20. maddesine göre, mirasın ölenin millî hukukuna tâbi olduğunu, Türkiye'de bulunan taşınmazlar hakkında Türk hukukunun uygulanması gerektiğini belirterek kararın bozulmasını istemiştir.

B. Değerlendirme ve Gerekçe

Uyuşmazlık, mirasın gerçek reddine ilişkin verilen Köln Asliye Hukuk Mahkemesi kararının tanınması ve tenfizi istemine ilişkindir.

Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı ... vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

09.04.2025 tarihinde kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.