"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 55. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/1763 E., 2024/1691 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/796 E., 2021/637 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müteveffa ...'ın 03.03.1997 tarihinde dul ve çocuksuz olarak vefat ettiğini, müvekkilinin Kartal 3. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/855 Esas ve 2012/420 Karar sayılı kararı ile müteveffaya ait mirasçılık belgesi çıkarttığını, davalının Beyoğlu 4. Sulh Hukuk Mahkemesinin 1997/287 Esas ve 1997/242 Kararı ile müteveffanın mirasçılarını gösterir hatalı mirasçılık belgesi ile kendisini tek mirasçı olarak gösterdiğini, Beyoğlu 4. Sulh Hukuk Mahkemesinin 1997/287 Esas ve 1997/242 Karar sayılı mirasçılık belgesinin hatalı olduğunu belirterek iptalini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; talebin zamanaşımına uğradığını, davacının mirasçı olduğunu 2011 yılında öğrendiğini, davacının kötüniyetli olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; "...davada muris 30.05.1913 doğumlu ...'ın 03.03.1957 tarihinde vefat ettiği, vefat ettiği tarih itibari ile dul ve çocuksuz olduğu bu sebeple Türk Medeni Kanunu'nun 495. madde hükmü kapsamında birinci zümre yasal mirasçılarının bulunmadığı, bu hali ile Türk Medeni Kanunu'nun 496. madde hükmü kapsamında ikinci zümre mirasçılarının tetkikine geçilmesi gerektiği, ikinci zümre mirasçılarından ise sağ kalan kardeş ...'nın ve vefat eden kardeşi ...'ın sağ kalan tek altsoyu, murisin yeğeni ...'in kaldığı..." gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; "...muris ...'ın 03.03.1957 tarihinde vefat ettiği, vefat ettiği tarih itibari ile dul ve çocuksuz olduğu, bu sebeple Türk Medeni Kanunu'nun 495. madde hükmü kapsamında 1. zümre yasal mirasçılarının bulunmadığı, ikinci zümre mirasçılarından ise sağ kalan kardeş ...'nın ve vefat eden kardeşi ...'ın sağ kalan tek altsoyu, murisin yeğeni davacı ...'in kaldığının alınan raporla da anlaşıldığı, davacı ile davalının her ikisinin mirasçı oldukları ve eşit paya sahip olduklarının anlaşıldığı..." gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz başvuru dilekçesinde özetle; talebin zamanaşımına uğradığını, davacının mirasçı olduğunu 2011 yılında öğrendiğini, davanın esasa girilmeden reddedilmesi gerektiğini, davalının mirasçılık belgesi uyarınca intikal eden taşınmazları 17 yıl önce sattığını, dosyanın yeni bir bilirkişiye verilmesi taleplerinin dikkate alınmadığını belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, mirasçılık belgesinin iptali istemine ilişkindir.
Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
07.04.2025 tarihinde kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.