Logo

8. Hukuk Dairesi2023/6650 E. 2024/680 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davacının zilyetliğinde bulunduğu taşınmazın orman sınırları dışına çıkarılması talebinin reddine ilişkin açılan davanın usulden reddine yönelik itiraz.

Gerekçe ve Sonuç: Davacının, idarenin 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarma işlemi yapması konusunda zorlayıcı nitelikte dava açma yetkisi ve hukuki yararı bulunmadığı gözetilerek mahkemenin usulden reddine ilişkin direnme kararı onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki taşınmazın orman sınırları dışına çıkartılması istemli davadan dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın usulden reddine karar verilmiş, hükme karşı davacı tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş olup,, bu kez davacı tarafından Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... dava dilekçesinde, Düziçi ilçesi Akçakoyunlu Köyü Boruklukaş mevkiinde taşınmazının bulunduğunu, zilyetliğinde olan bu yerin eski memleket haritasında orman olarak gözüktüğü söylenerek 6831 sayılı Orman Kanunu' nun 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkartılması talebinin reddolunduğunu ileri sürerek, taşınmazın orman sınırı dışına çıkarılmasını istemiştir.

İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonunda; dava konusu taşınmazın 6831 sayılı Orman Kanunu' nun 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkartılması hususunda idarenin zorlanması imkanının bulunmadığı, davacının idareyi bu yönde işlem yapma konusunda zorlayıcı nitelikte dava açmakta hukuki yararı ve dolayısı ile aktif husumet bulunmadığı gerekçesiyle, davanın usulden reddine karar verilmiş; hükmün, davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ve iş bu karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, 6100 sayılı Kanun’un Geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerin biri de bulunmadığına göre, İlk Derece Mahkemesi kararındaki gerekçe dikkate alındığında temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davacının temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı kanunun 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,

269,85 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 157,75 TL'nin temyiz eden davacıdan alınmasına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

12.02.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.