"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
Taraflar arasında görülen orman sınırı dışına çıkarma davasında yapılan yargılama sonunda Çanakkale Kadastro Mahkemesi kararıyla davanın reddine karar verilmiş olup, Mahkeme hükmüne karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, bu kez davacı vekili Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesinde 167 parsel sayılı, orman vasıflı taşınmaz içinde kalan 35.050 m2’lik alanın zeytinlik olarak kullanılmasına karşın komisyon tarafından yapılan incelemeler sonucunda orman sayılan yerler olarak tespit işlemi yapıldığını ileri sürerek, dava konusu taşınmazın orman olduğuna ilişkin tespitin iptali ile davacı adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonunda; dava konusu edilen yerin orman içerisinde kalan bir taşınmaz olduğu ve davacının bu taşınmazın 2/B uygulamasına konu edilerek taşınmazın orman sınırları dışına çıkartılmasını talep ettiği, ancak yasa gereği dava konusu taşınmazın orman sınırları dışına çıkartılmasını istemekte davacının herhangi bir hukuki yararının bulunmadığı ve bu konuda idareyi zorlayıcı şekilde dava açamayacağı, davacının dava açmak hususunda herhangi bir hukuki yararının ve aktif dava ehliyetinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, davacı vekilinin istinaf isteği Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedilmiş, davacı vekili temyize gelmiştir.
Dava, orman sınırı dışına çıkarma isteğine ilişkindir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarındaki gerekçelere, 6100 sayılı Kanun’un 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davacı vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
S O N U Ç : Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,
Davacıdan alınan 427,60 TL peşin harcın red harcına mahsubuna,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
03.07.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.