"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil davasında yapılan yargılama sonunda Perşembe Asliye Hukuk Mahkemesi kararıyla davanın reddine karar verilmiş olup, Mahkeme hükmüne karşı davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, bu kez davacılar vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Ordu ili Perşembe ilçesi ... Mahallesinde bulunan 207 ada 4, 5, 6 ve 7 parseller ile 213 ada 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 ve 14 parsel sayılı taşınmazlar davcıların murisi ...’ın maliki olduğu tapu kayıtarının uyduğu ve mirasçıları arasında taksim edildiği, ancak Perşembe Asliye Hukuk Mahkemesinin 1991/9 Esas nolu dosyasında davalı olduğu belirtilerek malik hanesi boş bırakılarak tespit edilmiş; Orman İdaresince tespite itiraz edilmesi üzerine yapılan yargılama sonunda Perşembe Kadastro Mahkemesince 1999/64-2001/11 sayılı, 01.10.2002 kesinleşme tarihli kararla dava konusu taşınmazların hükmen orman olduğuna karar verilmiştir.
Davacılar vekili dava dilekçesinde; 207 ada 4, 5, 6 ve 7 parseller ile 213 ada 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 ve 14 parsel sayılı taşınmazların evvelden beri muris ...’ın zilyetliğinde olduğu, dayanılan tapu kayıtlarının nizalı yeri kapsadığı ve taşınmazların orman olmadığını ileri sürerek tapu kayıtlarının iptali ile davacılar adına tescilini istemiş, davalılar davanın reddini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonunda; davanın daha önceden kesin hükme bağlandığı gerekçesiyle usulden reddine karar verilmiş, davacılar vekilinin istinaf isteği Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddedilmiş, davacılar vekili temyize gelmiştir.
Dava, tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile İlk Derece Mahkemesi kararındaki gerekçelere, 6100 sayılı Kanun’un 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davacılar vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
SONUÇ: Açıklanan sebeplerle; temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,
Davacıların yatırmış olduğu 427,60 TL peşin harcın onama harcına mahsubuna,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
03.07.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.