"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili, yıllık izin ve ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 27.02.2017 tarihli, davacının hizmet süresinin kesintili olup olmadığı ve davacının 28.02.2009 tarihinde istifa edip etmediği, etmiş ise istifanın haklı bir nedeni olup olmadığı konusunda araştırma yapılmasına yönelik bozma ilamına uyularak yapılan araştırma sonucunda davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiş , Yargıtay (kapatılan) 22. Hukuk Dairesi tarafından yapılan temyiz incelemesi sonucunda 13.02.2020 tarih, 2020/328esas – 2020/2545 karar sayılı ilamından belirtilen “davacının davalıya ait işyerinde 25.09.2000-02.08.2001, 01.05.2005-31.05.2013 tarihleri arasında çalıştığı, her iki dönem çalışmanın da tazminat gerektirmeyecek şekilde son bulduğu hususunun yöntemince ispatlanamadığı anlaşıldığından; bu kabule göre alacakların hesaplanması yerine yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.” gerekçesi ile mahkeme kararı tekrar bozulmuş, mahkemece bozmaya uyularak devam edilen yargılama sonunda 04.01.2021 havale tarihli bilirkişi raporunda yapılan hesaplamalar hükme esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının iş sözleşmesinin sona erdiği tarih noktasında toplanmaktadır.
Davacı, dava dilekçesinde açıkça davalı işyerindeki çalışmasının 15.05.2013 tarihinde son bulduğunu ifade etmiş , dava konusu alacaklarını bu tarihe göre talep etmiştir. Keza, bozma öncesinde tüm hesaplamalar bu tarih esas alınarak yapılmış, davacı bu hususu temyize konu etmemiştir. Davalı temyizi üzerine Yargıtay (kapatılan) 22. Hukuk Dairesi tarafından yapılan temyiz incelemesi esnasında mahkeme kararı bozulurken maddi hata yapılarak ve temyize gelen tarafın açıkça aleyhine olacak şekilde fesih tarihi 31.05.2013 olarak belirtilmiştir. Maddi hataya dayalı bu husus taraflar lehine usuli kazanılmış hak oluşturmayacağından bozma sonrası kıdem tazminatı istemine ilişkin hesaplamanın 15.05.2013 tarihi fesih tarihi kabul edilerek yapılması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin maddi hataya dayalı tespiti de aşılarak 06.06.2013 tarihinin fesih tarihi olarak belirlendiği ve hesaplamanın buna göre yapıldığı bilirkişi raporuna itibar edilerek karar verilmesi hatalı olup kararın yeniden bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 11.11.2021 gününde oybirliği ile karar verildi.