"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde güvenlik elemanı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek fazla çalışma ücreti ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının sondaj ve lokasyon alanlarında çalıştırıldığını, güvenlik işi yapan davacının fazla çalışma yapmadığını beyan ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 01.10.2020 tarihli, 2020/2931 esas ve 2020/10227 sayılı bozma ilamına uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma ücretinden yapılan indirimin miktarı uyuşmazlık konusudur.
İşçinin fazla çalışma alacaklarından indirim yapılması konusunda yasal bir düzenleme bulunmamaktadır. Fazla çalışma alacağının uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Bu indirim, dosyadaki delillerin durumu ve niteliğine göre yapılması gerekli uygun bir indirimdir. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline, işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma ücreti miktarına göre takdir edilmelidir.
Mahkemece, “bozmadan önceki 18.05.2015 günlü raporda haftalık 18 saat fazla çalışma hesap edildiği ve bu raporu esas alan hükmün davacı tarafından temyiz edilmediği anlaşıldığından, ilk hükümde olduğu gibi haftalık 18 saat üzerinden dosyaya uygun bir indirim de yapılarak fazla mesai alacağının kabulü gerektiği” yönündeki bozma ilamına uyularak hüküm kurulmuştur. Dosya kapsamından, bilirkişi raporunda belirlenen 5.949,54 TL fazla çalışma ücretinden %50 indirimi yapıldığı, sonuç olarak davacının 2.974,77 TL fazla çalışma ücretinin kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece bozmaya uyularak, raporda hesaplanan fazla çalışma ücretinden indirim yapılması yerinde ise de, somut olay yönünden % 50 oranındaki indirim hakkın özüne dokunacak niteliktedir. Mahkemece davacının işyerinde yaptığı işin niteliğine, çalışma süresine ve hesaplanan fazla çalışma ücreti miktarına göre hesaplanan tutar üzerinden uygun bir indirim yapıldıktan sonra hüküm kurulmalıdır (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarih 16.01.2020, esas 2017/22-3130, karar 2020/22 sayılı kararı). Temyiz edilen kararın açıklanan sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.09.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.