"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... 6. Hukuk Dairesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde şoför olarak çalıştığını iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek fazla çalışma ücreti ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödendiğini, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, çalışılan günlere ait ücretlerin ise ödendiğini beyan ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesinin davanın kısmen kabulüne dair kararına karşı taraflarca istinaf yoluna başvurulması üzerine, davalının istinaf başvurusunun kesinlik sebebiyle, davacının istinaf başvurusunun ise esastan reddine karar verilmiştir.
İstinaf başvurusunun esastan reddine dair karar davacı vekilince temyiz edilmiş olup, Bölge Adliye Mahkemesi kararı Dairemizin 2020/3839 esas, 2021/280 karar sayılı kararı ile bozularak dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesi yönünde karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretinin hesaplanması uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta, davacı taraf fazla çalışma yaptığını ileri sürerek fazla çalışma ücreti alacağının tahsilini talep etmiş, ilk derece mahkemesince fazla çalışma iddiasının ispat edilemediği gerekçesi ile talebin reddi yönünde hüküm kurulmuş, bölge adliye mahkemesince de benzer gerekçelerle aynı sonuca ulaşılmıştır. Bölge Adliye Mahkemesi ile İlk Derece Mahkemesi kararının, ‘davacının haftada 9 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerektiği’ yönünde bozulması üzerine, mahkemece bozmaya uyularak bozma öncesinde düzenlenen bilirkişi raporuna göre hüküm kurulmuş ise de, bozma gereğinin yerine getirilmediği anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan 18.10.2016 bilirkişi raporunda, davacının haftada 9 saat fazla çalışma yaptığı sonucuna varılmış, ancak 9 saatten %30 indirim yapılarak (9/7 x30x70 %= ) ayda 27 saat üzerinden fazla çalışma ücreti hesaplandıktan sonra, hesaplanan fazla çalışma ücretinden yeniden %30 indirim yapılmıştır. Hatalı bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması yerinde değildir. Ayrıca, davalı tarafın ıslaha karşı süresinde zamanaşımı savunmasında bulunduğu dosya kapsamı ile sabittir. Bu savunmaya değer verilmiş ise de, özellikle davacının dava dilekçesindeki ilk talep miktarının 3.000,00 TL olduğu dikkate alınmalı, bu döneme ilişkin olarak yeniden hesaplanacak fazla çalışma miktarının söz konusu talebi aşıp aşmadığı yahut bu miktarın altında olup olmadığı belirlenmeli, buna göre sonuca gidilmelidir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu yönde bir değerlendirme yapılmadığı, doğrudan 3.000 TL eklenmek suretiyle sonuca gidildiği görülmekte olup, rapordan, ıslaha karşı zamanaşımı savunmasına uygun hesaplama yapılıp yapılmadığı denetlenememektedir.
Diger taraftan fazla çalışma ücretinin hesaplanmasında, fazla çalışma ücreti tahakkuku içeren ve işçi tarafından ihtirazı kayıt ileri sürülmeksizin imzalanan bordroların hesaplamada dışlanması; işçinin imzasını taşımayan bordrolar yönünden ise, bordrodaki tahakkuk tutarının banka kayıtlarına göre ödendiğinin anlaşılması halinde, mahsup yoluna gidilmesi gerektiği gözetilmelidir. Mahkemece, önceki bozma kararında belirtildiği şekilde davacının haftada 9 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmeli, açıklanan ilke ve esaslara göre yeniden denetime elverişli şekilde hesaplama yapıldıktan sonra belirlenecek fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmalıdır.
2-Bir diğer uyuşmazlık, davalı vekili lehine hükmedilen vekalet ücretinin belirlenmesi noktasındadır.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinin 2. fıkrasında, hükmedilen vekalet ücretinin kabul veya reddedilen miktarı geçmemesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca Dairemiz uygulamasına göre, fazla çalışma ücreti alacağından yapılacak indirim miktarı, davalı taraf lehine vekalet ücreti takdirinde dikkate alınamaz. Mahkemece davalı vekili lehine hükmedilen vekalet ücreti belirlenirken, belirtilen yönlerin dikkate alınmadığı ve reddedilen asıl alacak miktarının aşıldığı anlaşılmakta olup, karar bu yönüyle de hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 14.09.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.