"İçtihat Metni"
BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 15. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 13. ... Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilin davalıya ait işyerinde 03.....2002-28.....2017 tarihleri arasında diş protez teknisyeni olarak çalıştığını, yaptığı ... bayram ve genel tatil çalışmaları ile fazla çalışmalarının karşılığının ödenmemesi, sigorta primlerinin eksik yatırılması nedenleriyle ... sözleşmesinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ... bayram ve genel tatil ücreti ile fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının işyerinde 01.04.2005 tarihinde çalışmaya başladığını, davacı işyerinden istifa ederek ayrıldığından kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, davacının ... bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını, fazla çalışma yapmadığını ayrıca gün içerisinde serbest zaman geçirdiğini, hak kazandığı yıllık ücretli izinlerini kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının ... sözleşmesini haklı nedenle feshetmesi karşısında kıdem tazminatına hak kazandığı, davacının çalıştığı süre içinde yıllık ücretli izinlerinin tamamını kullandığının davalı tarafından yazılı bir belge ile ispatlanamadığı, davacının çalıştığı sürece işyerinde fazla çalışma yaptığı, ... bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, karşılığı ücretlerin ödendiğinin davalı tarafından ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; davacının hizmet süresinin hatalı tespit edildiğini, bu nedenle dava konusu alacakların yanlış hesaplandığını, davacının ... yerinde 01.04.2005-28.....2017 tarihleri arasında çalıştığını, davacının ücretinin ücret bordrolarında yazan miktar kadar olduğunu, davacının ... sözleşmesini kendisi feshettiğinden kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, işyerinde fazla çalışma yapmadığını, ... bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını, davalıya karşı davası olan davacı tanık beyanlarının esas alınmasının hatalı olduğunu, davacının tüm yıllık izinlerini kullandığını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile;
"... davacının haftanın 3 günü 08:30-22:00 saatleri arasında, haftanın 3 günü 08:30-17:30 saatleri arasında çalıştığı, haftalık fiili çalışma süresinin [ (3 gün x 12 saat) + (3 gün x 8 saat) ] = 60 saat olduğu, bu durumda haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunun fazla mesai hesap tablosundaki (2. Seçenek) veriler kullanılarak oranlama yapılmak suretiyle fazla mesai ücret alacağı Dairemizce hesaplanmıştır. Buna göre haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmekle davacının fazla mesai ücret alacağı brüt 81.532,57 TL bulunmuştur. Bu miktardan % 40 oranında karineye dayalı makul indirim yapıldığında brüt 48.919,54 TL'ye ulaşılmıştır.
Davacının davalı işyerinde 03.....2002 - 04.12.2003 tarihleri arasında ve ikinci kez 01.04.2005 - 28.....2017 tarihleri arasında çalıştığı sübuta ermiştir. Bu durumda davacının yıllık izne hak kazandığı ilk yıl 03/.../2003 tarihine denk gelmekte olup bu tarihte 1475 sayılı Kanun yürürlüktedir. Bu sebeple 12 gün yıllık izin hesabı gerekirken hükme esas alınan raporda 14 gün üzerinden hesap yapılması hatalı olmuştur. Şu halde 2 gün fazla yıllık izin hesaplanmış olduğundan kullandırılmayan iznin 44 gün olduğu kabul edilmiştir. Davacının yıllık izin ücret alacağı Dairemizce hesaplanmıştır. 44 gün x 174,85 TL = 7.693,40 TL (brüt) yıllık izin ücret alacağı bulunduğu anlaşılmıştır.
Sonuç olarak davalının fazla mesai ve yıllık izin ücret alacağına yönelik istinaf itirazları kabul edilmiş, diğer istinaf itirazları reddedilmiştir." gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının ... sözleşmesini feshinin haklı nedene dayanıp dayanmadığı, dinlenen tanıkların davacı ile menfaat birliği içinde olup olmadığı, davacının dava konusu işçilik alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı ve alacak kalemlerinin hesap yöntemi hususlarına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası, 370 ve 371 inci maddeleri ile 190 ıncı maddesi, 4857 sayılı ... Kanunu'nun ilgili maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,21.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.