"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı-karşı davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde akaryakıt görevlisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı sebeple feshedildiğini, davacının son ücretinin 1.180,00 TL olduğunu ileri sürerek, fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 11.11.2020 tarih, 2017/18516 esas, 2020/15815 sayılı bozma kararına uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davalı-karşı davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma süresinin belirlenmesi uyumazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta mahkemece verilen karar, Dairemizin 11.11.2020 tarihli kararı ile “...davacının ... Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğü’nde çalışmasına ilişkin beyanları ve bu inceleme sonrası belirlenen fazla mesai miktarı dikkate alınarak tanıkların beyanlarına da tanıkların çalışma süreleriyle sınırlı olarak itibar edilmek suretiyle fazla mesainin hesaplanması” ve “fazla mesai ücreti alacağı ve ulusal bayram ve genel tatil alacağından hakkın özüne aykırı olmayacak makul oranda indirim yapılması” gerektiği noktasında bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak 21/05/2021 havale tarihli bilirkişi raporu doğrultusunda hüküm kurulmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 19.09.2014-17.07.2014 tarihleri arasında haftada 13 saat fazla çalışma yaptığı belirlenmiştir. Dosya kapsamındaki inceleme raporu ile tanık anlatımları birlikte dikkate alınarak 19.09.2014-17.07.2014 tarihleri arasındaki dönem için fazla çalışma ücreti hesaplanması yerinde ise de, haftalık fazla çalışma süresinin tespitinde, davacının bildirdiği çalışma düzenine uygun değerlendirme yapılmadığı anlaşılmaktadır. Davacı, gerek dava dilekçesinde gerekse davalıya keşide ettiği ihtarnamede açıkça kış saati uygulamasının bulunduğu dönemde günde 10 saat çalıştığını, bir saat ara dinlenmesinin mahsubu ile haftada 9 saat fazla çalışma yaptığını ifade etmiştir. Her ne kadar dosya kapsamındaki inceleme raporunda, işyerinde pompacı olarak çalışanların haftada 13 saat fazla çalışma yaptıkları belirlenmiş ise de, davacının dava dilekçesinde bildirdiği çalışma düzeni ile bağlı kalınması gerektiği dikkate alınmalıdır. Buna göre, yaz saati uygulamasının bulunduğu dönemlerde haftada 13 saat fazla çalışma süresinin kabulü yerindedir. Ancak, kış saati uygulaması yapılan dönemler için davacının bildirdiği çalışma düzeni ile bağlı kalınarak, haftada 9 saat fazla çalışma yapıldığının kabulü gerekir. Mahkemece, belirtilen yönler nazara alınmadan karar verilmesi hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.02.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.