"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :... Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili; müvekkilinin davalıya ait ... Restoran isimli işyerinde 09.07.2009 tarihinden itibaren garson olarak çalıştığını, ....07.2013 tarihinde davalı işverenin haklı nedene dayanmaksızın ... sözleşmesini feshettiğini ... sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, fazla çalışma, ... ... ve genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti
Davalı vekili; davacının, işyerinde çalışan başka bazı garsonlarla birlikte hareket ederek, müşteri masasına bırakılan siparişleri hesap adisyonlarına yazmamak suretiyle kendilerine haksız menfaat temin ettiklerinin tespit edildiğini, ... sözleşmesinin bu nedenle 4857 sayılı ... Kanunu'nun 25 inci maddesinin (II) numaralı bendi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, toplanan delillere ve alınan bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bozma ve Bozmadan Sonraki Yargılama Süreci
Kararın taraf vekillerince temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin ....02.2018 tarihli ve 2017/6539 Esas, 2018/1864 Karar sayılı ilâmı ile aynı gün temyiz incelemesi yapılan dosyalarda, aynı dönemde, aynı işi yapan davacı işçilerin ücret ve çalışma saatleri hususunda birbirinden çok farklı tespitlerle hüküm kurulduğu belirtilerek bu farklılıkların giderilmesinin sağlanması bakımından hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak devam edilen yargılama neticesinde, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 25.11.2019 tarihli ve 2019/5130 Esas, 2019/21444 Karar sayılı ilâmı ile Mahkemece başka dosyada belirlenen tespitlerin, bu dosyada da incelenmeksizin kabul edilmesinin doğru olmadığı, her iki dosya kapsamı incelenip değerlendirme yapıldıktan sonra karar verilmesi gerektiği belirtilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak devam edilen yargılama neticesinde, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince temyizi üzerine Dairemizin 11.11.2021 tarihli ve 2021/11436 Esas, 2021/15628 Karar sayılı ilâmı ile davacının davalı işyerinde yaz dönemi bir hafta 18 saat, diğer hafta ise 24,5 saat fazla çalışmasının bulunduğunun kabulü ile hesap yapan bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesine rağmen gerekçede davacının haftalık 23 saat fazla çalışma yaptığının belirtilmesinin hatalı olduğu ve 26.05.2014 tarihli bilirkişi ek raporunda ayrıntıları ile gösterilen fazla çalışma ücreti ile ... ... ve genel tatil ücretine ilişkin ödemelerin 03.05.2021 tarihli bilirkişi ek raporu ile hesaplanan ve Mahkemece hüküm altına alınan fazla çalışma ücreti ve ... ... ve genel tatil ücreti alacaklarından mahsubu ile karar verilmesi gerektiği belirtilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak devam edilen yargılama neticesinde, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz
Karar süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe
1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Somut uyuşmazlıkta Mahkemece 19.04.2022 tarihli bilirkişi raporunda hesaplanan brüt 40.805,61 TL fazla çalışma ücreti ile brüt 962,28 TL ... ... ve genel tatil ücreti alacaklarından 1/3 oranında indirim uygulanmak suretiyle, davacının brüt 27.203,74 TL fazla çalışma ücreti, brüt 641,52 TL ... ... ve genel tatil ücreti alacağının bulunduğu kabulüyle taleple bağlı kalınarak brüt 4.148,40 TL fazla çalışma ücretine ve brüt 641,52 TL ... ... ve genel tatil ücretine hükmedilmiştir. 19.04.2022 tarihli bilirkişi raporunun incelenmesinde davacının 42.371,31 TL fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmış, 26.05.2014 tarihli bilirkişi raporunda brüt 1.565,70 TL'nin ödendiği belirtilerek sonuç olarak davacının 40.805,61 TL fazla çalışma ücreti alacağının olduğu belirtilmiştir. Bu hâlde Mahkemece 42.371,31 TL fazla çalışma ücreti alacağından indirim yapıldıktan sona kalan tutardan davalı tarafça ödenen miktarın mahsubu ile sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
19.04.2022 tarihli bilirkişi raporunun ... ... ve genel tatil ücreti alacağı yönünden incelenmesinde de davacının brüt 2.055,41 TL ... ... ve genel tatil ücreti alacağından davalı tarafça ödenen brüt 1.093,13 TL'nin mahsubu ile sonuç olarak davacının 962,28 TL ... ... ve genel tatil ücreti alacağının bulunduğu belirtilmiştir. Bu hâlde Mahkemece brüt 2.055,41 TL ... ... ve genel tatil ücreti alacağından indirim yapıldıktan sonra kalan tutardan davalı tarafça ödenen miktarın mahsubu ile sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Belirtilen hususlar bozma nedeni ise de yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3 üncü maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438 inci maddesinin yedinci fıkrası uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının (3) numaralı bendinde yer alan "27.203,74" rakamlarının silinerek yerine, "26.681,84" rakamlarının yazılmasına,
Hüküm fıkrasının (5) numaralı bendinin tamamen silinerek yerine "Brüt 277,15 TL ... ... ve genel tatil ücreti alacağının dava tarihi olan 27.08.2013 tarihinden itibaren işleyecek bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine" rakam ve sözcüklerinin yazılması suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 20.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.