"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (...) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasındaki İlk Derece Mahkemesinde görülen alacak davasında verilen davanın kabulüne ilişkin hüküm hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda; Dairemizin 11.11.2020 tarihli 2016/30338 Esas, 2020/15752 Karar sayılı ilâmı ile karar onanmış, davacı hakkında çıkarılan harç tahsil müzekkeresinin iptali için Mahkemesine itiraz edilmiş, 04.08.2022 tarihli itirazın reddine dair ek kararın, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesinin 26.05.2016 tarihli ve 2015/241 Esas, 2016/464 Karar sayılı kararıyla davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 11.11.2020 tarihli ve 2016/30338 Esas, 2020/15752 Karar sayılı ilâmıyla kararın onanmasına karar verilmiştir.
Davacı vekili ilgili onama kararının maddi hataya dayandığı gerekçesiyle ortadan kaldırılması talebinde bulunmuş, Dairemizin 22.02.2022 tarihli ve 2022/1399 Esas 2022/2126 Karar sayılı ilâmıyla İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen kararın davacı tarafından temyiz edildiği, Dairemizce davacı temyizi üzerine kararın incelendiği ve onandığı ancak onama ilâmında sehven temyiz eden olarak davalı vekilinin belirtildiği ve onama harcının kalan kısmından da davalı tarafın sorumlu tutulduğu, bu hususun maddi hataya dayandığı gerekçesiyle, Dairemizin maddi hataya dayalı 11.11.2020 tarihli kararı ortadan kaldırılarak usul ve kanuna uygun kararın onanmasına, onama kararında belirtilen temyiz giderinin temyiz eden taraftan alınmasına karar verilmiştir.
Mahkemece 07.01.2021 tarihli harç tahsil müzekkeresi ile 6.467,92 TL onama harcının davacı taraftan tahsili için müzekkere düzenlenmiştir.
Davacı vekili tarafından 07.01.2022 tarihli itiraz dilekçesi ile Mahkeme kararının Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 11.11.2020 tarihli 2016/30338 Esas, 2020/15752 Karar sayılı ilâmıyla onandığı, onama ilâmında maddi hata yapılarak temyiz edenin sıfatı davalı olarak gösterildiği için harcın bu rakam üzerinden düzenlendiği, bu hâlde onama ilâmında harcın sorumlusu davalı olarak gösterildiğinden karar düzeltme yoluna gitmedikleri ancak kararın maddi hataya dayandığının açık olduğu gerekçesiyle harç tahsil müzekkeresine itiraz edilmiştir.
Mahkemece 04.08.2022 tarihli 2015/241 Esas, 2016/464 Karar sayılı ek karar ile davacı vekilinin itirazının reddine karar verilmiştir.
Her ne kadar Mahkemece davacı vekilinin harç tahsil müzekkeresine yönelik itirazının reddine karar verilmiş ise de Dairemizin 11.11.2020 tarihli 2016/30338 Esas, 2020/15752 Karar sayılı ilâmında temyiz edenin sıfatının davalı olarak gösterildiği ve harç miktarının da buna göre düzenlendiği ancak davacının maddi hata başvurusu üzerine Dairemizin 22.02.2022 tarihli 2022/1399 Esas, 2022/2126 Karar sayılı ilâmı ile maddi hataya dayalı 11.11.2020 tarihli kararın ortadan kaldırılmasına karar verilerek hükmün onanmasına karar verildiği, bu yeni ilâmda ise temyiz edenin sıfatının davacı olarak düzeltildiği ve onama harcının da ilâmda doğru biçimde gösterildiği anlaşılmaktadır. Mahkemece düzenlenen harç tahsil müzekkeresindeki harç miktarı, maddi hataya dayandığı gerekçesiyle ortadan kaldırılmasına karar verilen 11.11.2020 tarihli onama ilâmındaki miktar olup bu hâliyle müzekkeredeki harç niktarı hatalıdır. Davacı vekilinin müzekkereye yönelik itirazının yerinde olduğu anlaşılmakla Mahkemece itirazın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle reddine karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan 04.08.2022 tarihli ek kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
05.12.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.