"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/703 E., 2022/3116 K.
DAVA TARİHİ : 21.11.2019
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 44. ... Mahkemesi
SAYISI : 2019/559 E., 2020/475 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacılar vekili dava dilekçesinde; müvekkillerin murisinin davalı ...’ın sahip olduğu ve esas olarak davalı ...’un kullanımında ve yönetiminde olan ... E 5000 plakalı takside 2017 yılı Ocak ayında şoför olarak çalışmaya başladığını, 13.03.2019 tarihinde bir trafik kazası geçirerek 14.03.2019 tarihinde vefat ettiğini, belirtilen tarihler arasında kesintisiz çalışma yapılmasına rağmen vefattan sonra kıdem tazminatı ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ... bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalılar vekili cevap dilekçesinde; kazaya konu olan taksinin plakasının ... olduğunu, davalı ...’un ... plakalı taksi ile organik veya fiili herhangi bir bağ içerisinde olmadığını, müvekkili ...’un vefat edenin ... aradığı dönemde taksi sahibi ... ile tanıştırması ve arkadaşlık dışında bir ilişki içinde bulunmadığını, müvekkili ...’un işveren vekili sıfatının da bulunmadığını, davacıların murisinin kazadan önce yalnızca iki aylık deneme süresi kapsamında ve iki aydan az olmak üzere eski bir çalışanın 01.02.2019 tarihinde işten çıkarılması sebebiyle çalıştığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacılarının murisinin 02.02.2019-13.03.2019 tarihleri arasında 1 ay 12 gün süre ile davalı ...'ın sahibi olduğu takside çalıştığı, murisin kullandığı taksinin davalı ...'un yönetiminde olduğu iddia edilmişse de bu iddiayı ispatlar somut delil sunulmadığı, murisin fazla çalışma yaptığı, hafta tatili, ... bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığının ispatlanamadığı gerekçesiyle davalı ... yönünden davanın husumet yokluğundan reddine, diğer davalı yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacılar vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacılar vekili; davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilmemesinin hatalı olduğunu, muris işçinin davalı ...'un emir ve talimatı altında araç sahibi olan diğer davalı nam ve hesabına çalıştığını, davalılar lehine hükmedilecek vekâlet ücretinin davacılar lehine hükmedilen vekâlet ücreti miktarını geçemeyeceğini, her bir davalı lehine ayrı ayrı vekâlet ücretine hükmedilmesinin de hatalı olduğunu belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacıların murisinin 02.02.2019-13.03.2019 tarihleri arasında davalılardan ...'a ait işyerinde şoför olarak ve asgari ücretle çalıştığı, 1 yıllık kıdem koşulunu sağlayamadığından kıdem tazminatı ve yıllık izin ücretine hak kazanmadığı, fazla çalışma yapıldığı ile hafta tatili, ... bayram ve genel tatillerde çalışıldığının yeterli ve inandırıcı delillerle kanıtlanmadığı, ödenmemiş ücret alacağı bulunduğu, akrabalık veya diğer bir yakınlık başlı başına tanık beyanını değerden düşürücü bir sebep sayılamayacak ise de davacı tanıklarının işyeri ya da komşu işyeri çalışanı olmadıkları ve beyanlarının içeriği de gözetildiğinde salt davacı tanık anlatımlarına göre sonuca gidilmesinin mümkün olmadığı, davalılar bakımından davanın reddi sebebi farklı olduğundan davalılar için ayrı ayrı vekâlet ücretine hükmedilmesinde hata bulunmadığı gerekçesiyle davacılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacılar vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacılar vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının hizmet süresi, davalılar arasındaki hukuki ilişkinin tespiti, talep edilen alacaklara hak kazanılıp kazanılmadığı ve vekalet ücreti noktalarında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 4857 sayılı ... Kanunu'nun (4857 sayılı Kanun) 120 nci maddesi atfıyla mülga 1475 sayılı ... Kanunu'nun hâlen yürürlükte bulunan 14 üncü maddesi, 4857 sayılı Kanun'un 32, 41, 44, 46, 47 ve 53 üncü maddeleri.
3. 2022 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası ile 13 üncü maddesinin üçüncü fıkrası.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacılar vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
12.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.