"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (...) Mahkemesi
SAYISI : 2021/10 E., 2022/154 K.
DAVA TARİHİ : 10.07.2015
KARAR : Davanın kısmen kabulü
TEMYİZ EDENLER : Taraf vekilleri
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı Kuruma bağlı ... Devlet Hastanesinde 05.01.2004 tarihinde temizlik işçisi olarak çalışmaya başladığını, 2012 yılının Eylül ayında ... sözleşmesinin işverence feshedildiğini, davalı Kurumun alacaklarını ödemediğini, müvekkilinin yasal çalışma saatleri dışında günde 2-3 saat çalıştığını, ayda 5-6 kez 24 saat esası ile nöbet tuttuğunu ve dinî bayramlarda yine 24 saat esası ile çalışarak nöbet tuttuğunu ileri sürerek kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti ile yol ve yemek parası ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımı def’i ile husumet itirazında bulunarak müvekkili İdare ile davacı arasında ... sözleşmesi bulunmadığını, davalının işveren konumunda olmadığını ve işçilik alacaklarından sorumlu olmayacağını, davacının yasal çalışma sürelerini aşan fazla çalışmasının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 20.04./2016 tarihli ve 2015/449 Esas, 2016/151 Karar sayılı kararı ile, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince temyiz isteminde bulunulmuştur.
2. Dairemizin 12.11.2020 tarihli ve 2017/18597 Esas, 2020/15958 Karar sayılı kararıyla; tarafların sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, delil durumu ve davacının talebiyle uyumsuz şekilde, her zaman 24 saat çalışma 24 saat dinlenme esasına göre çalışıldığı kabul edilerek aylık 42 saat fazla çalışma süresine göre hesaplama yapılmasının isabetsiz ve talep aşımı mahiyetinde olduğu, fazla çalışma alacakları bakımından reddedilen miktarın hâkimce uygulanan indirime dayanması hâlinde, reddedilen kısım üzerinden davalı lehine vekâlet ücretine hükmedilemeyeceği gerekçeleriyle Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştr.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile bozma ilâmına uyularak yapılan yargılama sonucunda ... Devlet Hastanesi Baştabipliğinde 05.01.2004-01.09.2012 tarihleri arasında çalışan davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, bozma ilâmı doğrultusunda alınan hüküm kurmaya ve denetime elverişli bilirkişi raporunda hesaplanan fazla çalışma ücreti ile bozmaya konu edilmeyen yol ve yemek ücretinin de bozma öncesinde olduğu gibi hüküm altına alınması gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili temyiz başvuru dilekçesinde özetle bozma öncesinde düzenlenen bilirkişi raporundaki fazla çalışma ücretinin hüküm altına alınması gerektiğini, tanık anlatımlarına göre davacının ayda 42 saat fazla çalışma yaptığının sabit olduğunu, Mahkemece bozma ilâmına yönelik eksik inceleme yapıldığını, tanıklar tekrar dinlenilerek davacının fazla çalışma yaptığı saatlerin netleştirilmesi gerektiğini belirterek ve resen gözetilmesi gereken sair nedenlerle kararın bozulmasını talep etmiştir.
2. Davalı vekili temyiz başvuru dilekçesinde özetle davada husumet ehliyetlerinin bulunmadığını, müvekkili İdarenin işveren olmadığını, davacının fazla çalışma alacağına hak kazanmadığı yol ve yemek ücreti taleplerinin de dayanaksız olduğunu, davacıya yol ücretinin tamamının ödendiğini, yemeğini Hastane yemekhanesinde yiyen davacıya ayrı bir yemek ücreti ödenmediğini, Mahkemece brüt ücret üzerinden hüküm kurulmasının hatalı olduğunu belirterek ve resen nazara alınacak sair nedenlerle kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma alacağının hesaplanma şekli ve taleple bağlılık ile hüküm altına alınan vekâlet ücreti ve yargılama giderlerinin doğru olarak belirlenip belirlenmediği konularındadır.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
2. 4857 sayılı ... Kanunu'nun 41 nci maddesi ile 6100 sayılı Kanun'un 26 ve 326 ncı maddesi.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; taraf vekillerince temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekili ve davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz karar harcının davacı tarafa yükletilmesine,
Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
17.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.