"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (...) Mahkemesi
SAYISI : 2021/54 E., 2022/200 K.
DAVA TARİHİ : ....08.2015
KARAR : Davanın reddi
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece ... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalıya ait işyerinde 01.11.2011-30.03.2014 tarihleri arasında çalışan davacının hafta içi 07.00-19.00, cumartesi günleri sabah 07.00-13.00 ve ayda iki pazar günü de 10.00-13.00 saatleri arasında çalışarak fazla çalışma yapmasına rağmen davalı işverence karşılıklarının ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın yasal süresi içinde açılmadığını ve talep konusu alacağın zamanaşımına uğradığını, 01.11.2011 tarihinde davalı işyerinde çalışmaya başlayan davacının fasılalı çalışarak 30.03.2014 tarihinde işten ayrıldığını, müvekkili İdare nezdinde doğmuş fazla çalışma alacağının bulunmadığını, düzenlenen ücret bordrolarına bu hususta herhangi bir çekince koymadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 24.10.2017 tarihli ve 2015/200 Esas, 2017/1306 Karar sayılı kararıyla; Yargıtayın konuya ilişkin içtihatları gereğince, hafta tatili çalışmalarına ilişkin ücretlerin talep hâlinde fazla çalışma ücretinden ayrı olarak hesaplanıp hüküm altına alınması gerektiği, aksi hâlde hafta tatili çalışmalarının günlük yasal çalışma sınırına kadar olan kısmının fazla çalışma ücreti talebi içinde değerlendirilemeyeceğinin kabul edildiği, dosya kapsamında dinlenilen tanığın beyanından davacının hafta tatilinde günlük 7,5 saati aşan bir çalışması bulunmadığı davacının ayda 2 hafta tatilinde yarım gün çalışmasının fazla çalışma ücreti hesaplanmasında dikkate alınamayacağı, davacının sabah 10.00'da işe başladığı sabit olduğundan ara dinlenme süresinin düşümünden sonra haftalık yasal çalışma süresini aşan fazla çalışmasının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesinin 21.12.2017 tarihli ve 2017/166 Esas, 2017/153 Karar sayılı kararıyla; İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve esas bakımından hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 21.12.2020 tarihli ve 2018/2679 Esas, 2020/19307 Karar sayılı ilâmı ile; dava dilekçesindeki iddia, taleple bağlılık ve tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde talep edilen fazla çalışma ücreti alacağı sübut bulmadığından davacının diğer temyiz sebeplerinin reddine karar verilerek ücret bordrolarındaki fazla çalışma saatlerine göre saat ücretinin %50 zamlı ücretten tahakuk ettirilip ettirilmediğinin, bu şekilde usulüne uygun fazla çalışma tahakkuklarının davacının normal ücretine ilaveten imzası karşılığı ya da banka kanalı ile ödenip ödenmediğinin araştırılması gerektiği gerekçesiyle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozma öncesi gerekçe tekrar edilerek davacının imzası bulunmayan ücret bordrolarında tahakkuk ettirilen alacakların banka kanalıyla ödendiğinin bozma sonrası aldırılan bilirkişi ek raporunda tespit edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; hükme esas alınan bilirkişi raporundaki tespitlerin hatalı ve hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, ek raporun bozma öncesi raporu düzenleyen aynı bilirkişiden alınmasının hukuksuz olduğunu, davanın kabulüne karar verilmesi gerektiğini belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık; ücret bordrolarında belirtilen fazla çalışma saatinin, davalı tarafça zamlı şekilde ödenip ödenmediğine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4857 sayılı ... Kanunu'nun 41, 63 ve 68 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
10.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.