"İçtihat Metni"
BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 3. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Karşıyaka 2. İş Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı Şirket bünyesinde 14.12.2010 - 08.05.2017 tarihleri arasında çalıştığını ve görev yaptığı dönemlerde yöneticilerin talimatıyla iş gördüğünü, müvekkilinin bölge müdürü olarak çalışırken operasyon direktörlerine ve onun da üzerinde CEO'ya bağlı olarak çalıştığını, müvekkilinin fazla çalışma yaptığını, ayrıca tüm çalışma süresi boyunca ulusal bayram ve genel tatillerde görev yaptığını, dinî bayramlarda arefe günü tam gün, diğer dinî bayram günlerinde ise Ramazan Bayramı'nda bir gün Kurban Bayramı'nda 2 gün tatil kullanarak çalıştığını, Anneler Günü, Sevgililer Günü, Yılbaşı, Babalar Günü, bayram ve okul öncesi nedenlerle yılda en az 15 pazar günü hafta tatilinde çalıştığını ve bu çalışmalarının karşılığının ödenmediğini iddia ederek fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebinde bulunmuştur.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımı definde bulunduklarını, davacının iddialarının pozisyon gereği mümkün olmadığını, davacının amir ve yönetici pozisyonunda olduğunu, üst düzey yöneticiye raporlamasının işin yürütümü gereği olduğunu ve talimat aldığını göstermediğini, ücretinin fazla çalışmayı kapsayacak şekilde kararlaştırıldığını, 270 saati aşmayan fazla çalışmalar için ücret talep edemeyeceğini, fazla çalışmaları kendi insiyatifiyle yaptığını, ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının karşılığının kendisine ödendiğini, hafta tatil alacağının da bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla ;
" ...
Davacının çalışma düzeniyle ilgili tanık anlatımlarından hareketle günlük mesaisinin 07.00 de başlaşıp 19:00'a kadar sürdüğü, haftada 6 gün çalıştığı ve nöbet uygulaması nedeniyle de ayda bir hafta tatilinde görev yaptığı anlaşılmıştır. Günde 12 saat süren çalışma düzenine göre 1,5 saat ara dinlenmenin mahsubu neticesinde fiilen günde 10,5 saat çalıştığı ve haftada 18 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiştir. Davacıyla düzenlenen sözleşmede, fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu kararlaştırılmakla yıllık 270 saatlik kısmın ücretle birlikte ödendiği anlaşılmış olup, haftalık 5,2 saatlik kısmın ücret içerisinde ödendiği bu nedenle davacının haftalık 12,8 saat fazla mesai alacaklısı olduğu sonucuna varılmıştır. Yukarıda da değinildiği üzere tanık beyanlarından hareketle ayda bir hafta tatilinde çalıştığı, dini bayramların 2 günü hariç diğer tüm genel tatillerde çalıştığı tespit edilmiştir. ..." gerekçesiyle davacının talepleri hüküm altına alınmıştır.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde; davacının üst düzey yönetici olduğunu, çalışma saatlerini kendisinin belirlediğini, ulusal bayram ve genel tatil günleri ile hafta tatillerinde çalışması için kendisine bir talimat verilmediğini, davacı tanıklarının husumetli tanık olması nedeniyle beyanlarına itibar edilmesinin Yargıtay içtihatlarına aykırı olduğunu ileri sürerek kararın kaldırılmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dosya kapsamı, dosyadaki yazı, bilgi ve belgeler, kanuni gerektirici sebepler, şemalar, dosyadaki delil durumu ile İlk Derece Mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinin yerinde olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde; davacının üst düzey yönetici olduğunu, çalışma saatlerini kendisinin belirlediğini, ulusal bayram ve genel tatil günleri ile hafta tatillerinde çalışması için kendisine bir talimat verilmediğini, davacı tanıklarının husumetli tanık olması nedeniyle beyanlarına itibar edilmesinin Yargıtay içtihatlarına aykırı olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı ve ulusal bayram genel tatil günlerinde ve hafta tatillerinde çalışma yapıp yapmadığı, alacaklara hak kazanmış olması hâlinde alacakların hesabı ile karşılığının ödenip ödenmediğine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
4857 sayılı İş Kanunu'nda yer alan fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ücreti ve hafta tatili ücretine ilişkin 41 inci, 44 üncü ve 46 ncı madde hükümleri.
3. Değerlendirme
Dosya kapsamındaki bilgi, belge ve delilleri bir bütün olarak değerlendirildiğinde; her ne kadar davalı tarafından davacının üst düzey yönetici olduğu ve çalışma saatlerini kendisinin belirlediği savunulmuş ise de dinlenen tanık beyanları, dosya arasında bulunan ve davalı tarafından itiraz edilmeyen imzasız nöbet çizelgeleri ve e-postalar dikkate alındığında davacının çalışma saatlerinin kendisi tarafından belirlendiğine ilişkin somut delil bulunmadığı, davacının yüksek ücretle yönetici olarak çalışmasının her zaman için mesai saatlerini kendisinin belirlediği anlamına gelmeyeceği ve fazla çalışma alacağının ispatlandığı; tanık beyanlarına göre davacının hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığının da ispatlandığı, ancak dava konusu alacakların karşılığının davalı tarafından ödenmediği anlaşılmakla davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
16.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.