"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (...) Mahkemesi
SAYISI : 2021/296 E., 2022/600 K.
DAVA TARİHİ : 16.04.2014
KARAR : Davanın kısmen kabulü
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesince Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda verilen davanın kısmen kabulüne dair karar Dairece ikinci kez bozulmuştur.
Mahkemece 24.03.2021 tarihli bozma ilâmına uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 10.10.2003 ile 03.04.2014 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde güvenlik, depo ve ambar görevlisi olarak çalıştığını, ... sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımı def'i ileri sürdüklerini, 15.10.2003-31.12.2004 ve 01.01.2005-30.09.2005 tarihleri arasında davacının davalı Şirkette çalışmadığını, davacının ... sözleşmesini haklı nedenle feshettiği iddiasının yerinde olmadığını, çalışma koşularına ilişkin beyan ve iddialarının da gerçeği yansıtmadığını, davacının fazla çalışma karşılıklarının ücret bordrosunda tahakkuk ettirilmek suretiyle ödendiğini, yıllık izinlerini kullandığını, hafta tatili ve genel tatil alacağı bulunmadığını, faiz talebine de itiraz ettiklerini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 19.01.2015 tarihli ve 2014/214 Esas, 2015/61 Karar sayılı kararı ile; davacının ... sözleşmesini haklı nedenle feshettiği, dosya kapsamı itibarıyla yapılmış olan fazla çalışma ile ... bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmiş olduğunun davalı işverence kanıtlanamadığı, davacının hak ettiği yıllık ücretli izin haklarının ... sözleşmesinin devamı esnasında kullandırıldığı ya da ... sözleşmesinin sona ermesi ile birlikte ücretlerinin ödendiğine dair herhangi bir delil sunulmadığı, davacının hafta tatili günlerinde çalıştığının kanıtlanamadığı gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 13.03.2018 tarihli ve 2017/11010 Esas, 2018/6534 Karar sayılı kararı ile; fazla çalışma ücreti hesabının davalı beyanına göre de sabit olan 12 saat çalışma ve 24 saat dinlenme şeklindeki çalışma düzeni ve davacının ... müfettişine verdiği beyanı da dikkate alınarak, yasal ara dinlenme süreleri düşülmek suretiyle yapılması gerektiği gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Birinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin 30.09.2020 tarihli ve 2018/494 Esas, 2020/384 Karar sayılı kararı ile fazla çalışma ücreti bakımından bozma ilâmına uygun şekilde yargılama yapıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
C. İkinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 24.03.2021 tarihli ve 2021/1881 Esas, 2021/6725 Karar sayılı ilâmı ile; bozma gereğinin yerine getirilmediği ve fazla çalışma ücretinden indirim yapılmaksızın hüküm kurulması gerektiği gerekçesiyle karar tekrar bozularak dosya Mahkemesine gönderilmiştir.
D. Mahkemece İkinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozma ilâmına uyularak bilirkişi raporu aldırıldığı, alınan bilirkişi raporuna göre davacının brüt 1.146,78 TL fazla çalışma alacağının doğduğu ve
ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde; davacının fazla çalışmalarının karşılığı olan ücretlerin ücret bordrosuna yansıtılmak suretiyle davacıya ödendiğini, bu hususun davacının imzası ile tevsik etmiş olduğu ücret bordroları ile de sabit hâle geldiğini ileri sürerek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma ücretinin hesaplanması ve miktarına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 4857 sayılı ... Kanunu'nun 41 inci ve 63 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının temyiz edenin sıfatına göre bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
23.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.