"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :... Mahkemesi
SAYISI : 2020/216 E., 2023/151 K.
DAVA TARİHİ : 05.....2015
KARAR : Davanın kısmen kabulü
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesince ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı Şirkette 2007 yılında röntgen teknisyeni olarak çalışmaya başladığını, ... sözleşmesinin davalı işveren tarafından 01.....2015 tarihinde 4857 sayılı ... Kanunu'nun (4857 sayılı Kanun) 25 inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca feshedildiğinin bildirildiğini, ileri sürülen fesih sebebinin doğru olmadığını, esasen müvekilline işverenin başka bir işçisinin saldırdığını, kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesi gerekirken ödenmediğini, fazla çalışma yaptığını, hafta tatillerinde çalıştığını, ... bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izin kullandırılmadığını, şua izinlerinin kullandırılmadığını, alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, şua izni, fazla çalışma, hafta tatili ile ... bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının 20.10.2007 yılında çalışmaya başladığını, 22.05.2015 tarihinde başka bir işçiyi darp etmesi nedeniyle Disiplin Kurulunun 22.05.2015 tarihli kararıyla ... sözleşmesinin feshedildiğini, feshin haklı nedenlere dayandığını, hak ettiği hâlde karşılığı ödenmeyen alacağın bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 14.12.2016 tarihli ve 2016/200 Esas, 2016/78 Karar sayılı kararıyla; dosyaya alınan kayıt ve belgeler ile özellikle ceza mahkemesi dosyasından; davacının olay günü yaşanan bir tartışma sırasında işverenin başka bir işçisi olan E.'yi tekme ve yumrukla vurup darp ettiği ve ona hakaret ettiği, ilk haksız hareketin davacıdan geldiğinin anlaşıldığı gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatının reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesinin 17.02.2017 tarihli ve 2017/87 Esas, 2017/109 Karar sayılı kararıyla; taraf vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin ....07.2020 tarihli ve 2017/35100 Esas, 2020/8782 Karar sayılı ilâmıyla; her ne kadar tanık beyanları doğrultusunda fazla çalışma ve hafta tatili alacağı tespit edilmiş ise de davacı tanıklarının davacının özellikle saat 18.00’den sonra ve hafta sonları çalışması konusunda görgü sahibi olmadığı, genel olarak davacının saat 18.00’den sonra çalışan kişi olduğu, çalışma şeklinin tam olarak bilinmediği ve pazar günleri gerek duyulduğu zaman davacının çağrıldığı gibi soyut kalan beyanların hesaplamaya elverişli olmadığı, tanık beyanlarına göre davacının haftanın 6 günü 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığı ve haftanın bir günü bu çalışmanın 24.00’e kadar devam ettiğinin kabulünün dosya içeriğine uygun düşeceği, ancak bilirkişi raporunda davacının 08.00-20.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edildiğinden haftanın bir günü çalışmanın saat 20.00’ye kadar devam ettiği kabul edilerek fazla çalışma alacağının yeniden hesaplanması ve davacı ayda 2 hafta tatilinde çalıştığını tanık beyanlarına göre yöntemince ispat edemediğinden hafta tatili ücreti talebinin reddine karar verilmesi, dosyaya süresinde sunulmadığı için dikkate alınmayan, davalı tarafın fazla çalışma adı altında ödemelerin yapıldığı ödeme makbuzlarının Mahkemece dikkate alınarak fazla çalışma hesabından mahsup edilmesi gerektiği; yine ödeme belgesi mahiyetinde olan ve “ günlük 7 saatten sonra çalışılan 3 saatlik fazla çalışma karşılığının ücret mukabili kendi isteği üzerine aldığı“ şeklinde beyan içeren imzalı belgeler davacıya gösterilip belirtilen saat karşılığı fazla çalışmanın tam karşılığının ödenip ödenmediği hususu da sorularak sonucuna göre mahsup işlemi yapılıp talep konusu fazla çalışma ücreti alacağı talebi yeniden değerlendirilerek karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozma ilâmına uyularak ve davacının beyanı alınıp imza itirazında bulunulan belgeler için imza incelemesi yapılmış ve rapor sonucuna göre bilirkişiye yeniden hesap yaptırılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz başvuru dilekçesinde; davacının imzaladığı evrak açıkça 2010 ve 2011 yılı için günlük 3 saat fazla çalışmanın karşılığının alındığına ilişkin olduğundan dışlamanın bir aylık değil bir yıllık süre için yapılması ve alacaktan yapılan indirimin %35-40 oranında olması gerektiğini ileri sürerek hükmün bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma ücretinin ispatı, hesaplanması ve karşılığının ödenip ödenmediğinin belirlenmesine ilişkindir
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 4857 sayılı Kanun'un 41, 63 ve 68 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
22.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.