"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/103 E., 2023/2286 K.
KARAR : İstinaf başvurularının esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 9. İş Mahkemesi
SAYISI : 2019/158 E., 2021/416 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvuruların esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 23.12.2009 tarihinde davalı işyerinde pazarlama kıdemli uzmanı olarak işe başladığını, iş sözleşmesinin 07.11.2018 tarihli ihtarnameyle haksız olarak feshedildiğini, müvekkilinin davalı işyerinde fazla çalışma yaptığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık ücretli izinlerini eksik kullandığını, müvekkilinin davalı Şirketten yıllık 4 aylık ücret prim aldığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma, hafta tatili, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, prim ve ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; alacakların zamanaşımına uğradığını, iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini, davacının iddialarının gerçeği yansıtmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ettiği, davalının ise iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini savunduğu, bu nedenle de Bursa 2. İş Mahkemesinin 2019/18 Esas ve Bursa 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2018/1571 Esas sayılı davalarını açtığını beyan ettiği, bu kapsamda 24.09.2021 günlü duruşmada her iki davanın da feshe bağlı haklarla ilgili olduğu dikkate alınarak kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin tefrik edildiği, diğer alacak kalemleri yönünden yargılamaya devam edildiği, zamanaşımı def'i değerlendirilerek dosya kapsamındaki delil durumuna göre hesaplanan fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerine yönelik olarak davalının 6.671,00 TL ve 3.618,00 TL ödeme yaptığı, davacının haftanın bir günü çalışmadığı, yıllık izinlerinin tamamını kullandığı, bakiye ücret alacağının ödendiği, prim alacağının varlığının ispatlanamadığı gerekçesiyle hafta tatili, prim, ücret ve yıllık ücretli izin alacaklarının ayrı ayrı reddine, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri yönünden ise davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı ve davalı vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuşlardır.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı vekili; hafta tatili ücretinin kabulü gerektiğini, yıllık izin hesabının hatalı olduğunu, izin belgelerine itibar edilmemesi gerektiğini, ücret ve prim alacağının kabulü gerektiğini belirterek istinaf yoluna başvurmuştur.
2. Davalı vekili; reddedilen alacaklar yönünden davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesi gerektiğini, davalı lehine takdir edilen vekâlet ücretinin az belirlendiğini belirterek istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı işverenin yaptığı ödemeler dikkate alınarak fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri yönünden davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına dair verilen kararın yerinde olduğu, hafta tatili, yıllık ücretli izin, prim ve ücret alacaklarının reddedilmesinin isabetli olduğu, davalı Şirket yönünden reddedilen miktara göre davalı lehine vekâlet ücreti takdir edilmesi ve yargılama aşamasında işveren tarafından yapılan ödeme dikkate alındığında davacı lehine takdir edilen vekâlet ücretinin hüküm tarihindeki yasal mevzuata uygun olduğu gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının yıllık izin, hafta tatili, prim ve ücret alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı hususlarına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 32, 46, 53 ve 59 uncu maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin davacı tarafa yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
26.02.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.