Logo

9. Hukuk Dairesi2023/3819 E. 2023/4164 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davacının fazla çalışma alacağının bulunup bulunmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı ve bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan hususların yeniden incelenmesinin mümkün olmadığı gözetilerek, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine ve İlk Derece Mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN

MAHKEMESİ :... Mahkemesi

SAYISI : 2022/593 E., 2022/779 K.

DAVA TARİHİ : 29.....2018

KARAR : Davanın kısmen kabulü

Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece ... Bölge Adliye Mahkemesi 28. Hukuk Dairesinin kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalıya ait işyerinde 22.10.2013-25.05.2018 tarihleri arasında çalıştığını, davacının ilk olarak 25.01.2017 tarihine kadar Cezayir'de bulunan işyerinde çalışmaya başladığını, bu projenin sona ermesi ile birlikte ...'deki işyerinde çalışmaya devam ettiğini, daha sonra ........2017-15.10.2017 tarihleri arasında ...'da bulunan işyerinde, 16.12.2017 tarihine kadar tekrar ...'deki işyerinde, son olarak da 25.05.2018 tarihine kadar Senegal'deki işyerinde çalıştığını, Senegal'deki işyerinde 7.500,00 EURO, ...'daki işyerinde ise net 8.000,00 USD ücret ile çalıştığını, görev yaptığı projelerde yedi gün 07.30-19.30 saatleri arasında çalıştığını, ayda iki gün 01.00-04.00 saatleri arasında mesaiye kaldığını, sonrasında gündüz çalışmasına devam ettiğini, ... bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, kullanamadığı 22 günlük yıllık izin ücretinin bulunduğunu belirterek kıdem tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili, ... bayram ve genel tatil ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının 22.10.2013-05.03.2017 tarihleri arasında Cezayir projesinde 31.12.2014 tarihine kadar 4.500,00 EURO, 01.01.2015-30.09.2015 tarihleri arasında 4.750,00 EURO, 01.10.2015-05.03.2017 tarihleri arasında 5.000,00 EURO ücret ile çalıştığını, ....03.2017 tarihinden 05.....2017 tarihine kadar ...'deki işyerinde, ........2017-15.10.2017 tarihleri arasında ...'daki işyerinde çalıştığını, 15.10.2017-31.10.2017 tarihleri arasında Ömerli Barajı işyerinde, 01.11.2017-15.12.2017 tarihleri arasında Dilovası'ndaki işyerinde çalıştığını, 16.12.2017-13.....2018 tarihleri arasında ise Senegal'deki işyerinde 7.500,00 EURO ücret ile çalıştığını, davacının 14.05.2018 tarihinde izne ayrılarak 30.05.2018 tarihinde işbaşı yapacağını beyan ettiğini ancak 25.05.2018 tarihinde ... sözleşmesini feshettiğini, 60 gün izin kullandığını, bunun yanında davacıya 6.500,00 EURO izin ücreti ödendiğini, davacının özlük belgelerinin bir kısmının zayi olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin 22.02.2021 tarihli ve 2018/261 Esas, 2021/216 Karar sayılı kararı ile; davacı işçinin hak kazandığı fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı sebeple ... sözleşmesini sona erdirdiği, bu nedenle kıdem tazminatına hak kazandığı, davacının tanık beyanları ve dosya kapsamında toplanan delillerle fazla çalışmalarını ispatladığı ancak davalı işverenin bu çalışmaların karşılığı olan ücretleri tam ve eksiksiz olarak ödediğini ispatlayamadığı, dosyaya sunulan yıllık izin formlarına göre davacının 59 gün yıllık izin kullandığı ve bakiye yıllık izin alacağı bulunmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. Gerekçe ve Sonuç

Bölge Adliye Mahkemesinin 03.02.2022 tarihli ve 2021/1531 Esas, 2022/103 Karar sayılı kararı ile davacının karşılığı ödenmeyen fazla çalışma, hafta tatili ile ... bayram ve genel tatil ücreti alacağının bulunduğunun anlaşıldığı, bilgilendirme formunda "fazla mesai: yok" açıklamasının yer almasının fazla çalışmaların aylık ücrete dâhil olduğu sonucunu doğurmayacağı, davacının gerçek ücretinin net 7.500,00 EURO olduğu ancak işveren tarafından sigorta primine esas kazançların daha düşük ücret üzerinden bildirildiği, ayrıca davacının hak kazandığı ve karşılığı ödenmeyen fazla çalışma, hafta tatili ile ... bayram ve genel tatil ücret alacaklarının bulunduğu, tüm bu durumların davacı yönünden haklı fesih nedeni oluşturacağı gerekçesi ile istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.

V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ

A. Bozma Kararı

1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Dairemizin 24.05.2022 tarihli ve 2022/4469 Esas, 2022/6420 Karar sayılı kararı ile davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile taraflar arasında imzalanan ... sözleşmesinin eki niteliğindeki bilgilendirme formunda haftalık çalışmanın 48 saat olarak (6x8=48) kararlaştırıldığı ve ücretin de buna göre belirlendiği dikkate alındığında haftalık 48 saatin üzerindeki çalışma bakımından fazla çalışma ücretinin hesaplanması gerektiği gerekçesi ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile bozma ilâmı doğrultusunda belirlenen fazla çalışma süresine göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

VI. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri

Davalı vekili; davacının işyerini terk etmek suretiyle ... sözleşmesini kendisinin feshettiğini, "fazla çalışma ücreti: yok" ibaresinin fazla çalışma ücretinin ücrete dâhil olduğunu ifade ettiğini, Mahkemece haftalık 22,5 saat fazla çalışma kabul edilmesinin hatalı olduğunu, fazla çalışmanın haftalık en fazla 18 saat olması gerektiğini, davalı tanık beyanlarına itibar edilmemesinin hatalı olduğunu, davanın belirsiz alacak davası olarak kabulünün de mümkün olmadığını, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ... bayram ve genel tatil ücreti alacaklarından yapılan indirim oranının düşük belirlendiğini belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Dosya içeriğine, bozmanın mahiyetine ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık; davacının fazla çalışma alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır.

2. İlgili Hukuk

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 4857 sayılı ... Kanunu'nun 41 ve 63 ncü maddeleri.

3. Değerlendirme

1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VII. KARAR

Açıklanan sebeplerle;

Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

21.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.