"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
KARAR : Davanın Kısmen Kabulü
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 01.10.1998-07.05.2015 tarihleri arasında en son aylık brüt 1.682,10 TL ile çalıştığını, 31.04.2013 tarihinde emeklilik nedeni ile işyerinden ayrıldığını, 01.06.2015 tarihinde çalışmaya devam ettiğini, ancak 31.04.2013 tarihinde emeklilik nedeni ile ayrılmasına rağmen kıdem tazminatı ödemesinin yapılmadığını, 2000-2009 yılları arası ve 2013 yılında yıllık izninin kullandırılmadığını, 2010-2011 ve 2014-2015 tarihleri arası ise her yıl için 10 ya da 12 ... yıllık izin kullandığını, kullandırılmayan yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının müvekkili Kurumun işçisi olmadığını, hizmet alım sözleşmesi gereğince işi üstlenen firmanın işçisi olduğunu, davacının 01.10.1998-31.12.2003 tarihleri arasındaki çalışmasına ilişkin kıdem tazminatını dava dışı Yuvaş Bakım Onarım İnşaat Basım Yayım Pazarlama Sanayi ve Ticaret AŞ'den (Yuvaş AŞ) aldığını, bu dönemin tasfiye edildiğini, 01.01.2004-07.05.2015 tarihleri arasında Yurt Müdürlüğünde çalışan davacının kıdem tazminatı ödemesi için Kuruma başvurması gerektiğini, kabul anlamına gelmemek üzere kıdem tazminatı alacaklarının ve yıllık izin alacaklarının zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 20.11.2015 tarihli ve 2015/838 Esas, 2015/917 Karar sayılı kararı ile; toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle sona erdiğinin anlaşılmasına göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, yıllık izin ücretine ilişkin ispat yükü üzerinde olan davalı işverence bu yükümlülüğün yerine getirilmediği, buna göre davacının yıllık izin ücretine hak kazandığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 12.11.2020 tarihli ve 2017/17049 Esas, 2020/15981 sayılı ilâmı ile; davalı vekilinin diğer temyiz itirazları reddedilerek, davacıya yaşlılık aylığı bağlanarak 30.04.2013 tarihinde emekli olduğu, emeklilik sonrasında 01.06.2013 tarihinden itibaren yeniden çalışmaya başladığı, iş sözleşmesinin 07.05.2015 tarihli haklı neden içermeyen istifa dilekçesi ile davacı işçi tarafından sonlandırıldığı, davacı emekli olurken kendisine ödenmesi gereken kıdem tazminatının ödenmediği, kıdem tazminatına ilişkin talebinin de emeklilik tarihi olan 30.04.2013 tarihine kadar olan çalışması için olduğu, buna göre kıdem tazminatına esas hizmet süresi belirlenirken hesabın 30.04.2013 tarihine kadar yapılması gerekirken 07.05.2015 tarihine kadar yapılmasının hatalı olduğu; davalı vekilinin davacıya dava dışı alt işveren Yuvaş AŞ tarafından, kendi dönemi olan 01.10.1998-31.12.2003 tarihleri arası için hak edilen kıdem tazminatı karşılığının ödendiğini iddia ettiği, Mahkemece davacı asıldan söz konusu ödeme iddiası bakımından açıklama istenip bildirilen dava dışı alt işverenden de söz konusu ödeme hususunu araştırıp bu husus netleştirmeden eksik araştırma ile karar verilmesinin hatalı olduğu; dosyaya sunulan “Yıllık İzin Takip Kartı” ve “Senelik İzin Formu” başlıklı belgelerdeki davacının kullanmış olduğu ücretli izinleri gösteren belgelerin değerlendirilmemesinin de hatalı olduğu ve davalı Kurumun harçtan muaf olduğunun gözetilmediği gerekçeleriyle Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacı asılın beyanı ve dosyadaki bilgi ve belgeler birlikte değerlendirildiğinde dava dışı Yuvaş AŞ tarafından davacıya kıdem ödemesi yapıldığına ilişkin davalı iddiasının ispatlanamadığı, davacının 01.10.1998-30.04.2013 tarihleri arasındaki çalışması emeklilik nedeniyle sona erdiğinden davacıya kıdem tazminatı ödenmesi gerektiği, dosyaya sunulan yıllık izin kullanımına ilişkin belgeler değerlendirildikten sonra davacının bakiye yıllık izin hakkı karşılığı ücrete hak kazandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; davacı ile müvekkili Kurum arasında iş sözleşmesi bulunmadığını, müvekkiline husumet yöneltilemeyeceğini, zamanaşımı def'inin değerlendirilmediğini, davacının çalışmış olduğu Kurum Yurtlarının yaz döneminde kapalı olması nedeniyle davacının yıllık izin ücreti talep edemeyeceğini belirterek Mahkeme kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık; kıdem tazminatının hesaplanmasında esas alınması gereken hizmet döneminin tespiti, dava dışı alt işveren tarafından kendi dönemine ait kıdem tazminatı ödemesinin yapılıp yapılmadığı ve davacının yıllık izin ücreti alacağının miktarı hususlarındadır.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 ... maddesi, 438 ... maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 53 ve 59 uncu maddeleri ile aynı Kanun'un 120 nci maddesi yollamasıyla hâlen yürürlükte bulunan mülga 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14 üncü maddesi.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 ... maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer ... sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
05.06.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.