Logo

9. Hukuk Dairesi2023/6334 E. 2023/7270 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Özelleştirme sürecinde işçinin işten ayrılması ve sonrasında başka bir kurumda çalışmaya başlaması nedeniyle işverenlerden hangi alacakları talep edebileceği hususunda yaşanan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Davacının işten ayrılırken imzaladığı ibraname ve özelleştirme sürecinde işsiz kaldığı dönemde davalı kurumla hukuki bir bağlantısının olmaması, sonrasında başka bir kurumda çalıştığı dönem için de davalı kurumun sorumlu tutulamayacağı gözetilerek, istinaf başvurusunun reddine ve ilk derece mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Van Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tespit ve alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; Vangölü Elektrik Dağıtım AŞ'nin (VEDAŞ) 26.07.2013 tarihinde özelleştiğini, özelleştirmeden sonra müvekkilinin kurulan temsilciliklere atamasının yapılmadığını, davalı Kurumun iptal edilen 21.08.2013 tarih ve 19421 sayılı işlemi nedeni ile müvekkiline 03.12.2013-15.07.2015 tarihleri arasındaki ücret ve sigorta pirim farkı, 2014-2015 yılları arasındaki bir kısım alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek ücret farkı, ikramiye, elektrik yardımı, giyim yardımı, dış görev ve çalışmaları ile denge tazminatı farkı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı işçinin ayrılma tarihi ile yargı kararı sonucu göreve başlatıldığı tarih arasında davalı Kurumla iş sözleşmesi ve hukuki bir bağlantısı bulunmadığını, işçinin fiilî hizmet borcundan söz edilemeyeceğini, Kurumun davacının ücretini ödeme yükümlülüğü bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun'un (4046 sayılı Kanun) 22 nci maddesine göre, 27.02.2014-15.07.2015 tarihleri arası için (tüm yan ek ödemeler, ikramiye dâhil) davacıya VEDAŞ ile Bitlis Valiliği arasında ödenen aylık ücretler arasındaki fark ücretlerin net tutardan hesabının bilirkişi raporunda yapıldığı, ancak 4046 sayılı Kanun uyarınca tazminat adı altındaki tutarın dava dışı Bitlis Valiliğinden tahsili gerektiği, davalıdan tahsilinin talep edilemeyeceği, benzeri adlarla yapılan ödemeler kapsamında değerlendirilmesi gerekli davacı yanca 27.02.2014-14.07.2015 tarihleri arasındaki döneme ilişkin talep konusu edilen elektrik yardımı, giyim yardımı ve denge tazminatı istemleri yönünden de aynı durumun söz konusu olduğu, 15.07.2015 tarihinden sonra ise davacıya ... yanında geçen çalışma süresine ilişkin olarak ilave tediye, sendikal ikramiye, elektrik yardımı, giyim yardımı ve denge tazminatı adı altında birtakım ödemelerde bulunulduğu, sadece 15.07.2015-31.12.2015 tarihleri arası toplu iş sözleşmesi gereği ödenmeyen giyim yardımı alacağının ise net 49,84 TL olduğu, başkaca davacıya ödenmesi gereken bir alacağın tespit edilemediği, toplu iş sözleşmesi gereği işyerinde üç vardiya hâlinde çalışma yapıldığı, 15.05.2016-14.10.2016 tarihleri arasındaki ücret bordrolarında davacıya fazla çalışma ücreti ile çalışılan hafta tatili ile ulusal ... ve genel tatil günlerine ait ücretlerin toplu iş sözleşmesine göre zamlı olarak ödendiği, toplu iş sözleşmesi hükümleri incelendiğinde davacı yanın aydınlatma denetimine gidilen dış görev ve çalışmalara ilişkin iddiasının yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri

Davacı vekili istinaf dilekçesinde; özelleştirilen dağıtım şirketlerinde görevli olan aydınlatma personelinin, temsilciliklere atanması gerekirken müvekkilin, VEDAŞ'ın özelleşmesinden sonra kurulan temsilciliklere atamasının yapılmadığını, bu nedenle müvekkili tarafından kurum işlemine karşı açılan iptal davasında Van 2. İdare Mahkemesinin 2016/93 Esas ve 2016/292 Karar sayılı kararı ile müvekkili aleyhindeki davalı İdarenin 21.08.2013 tarih ve 19421 sayılı işleminin iptaline karar verildiğini, bahsi geçen alacak kalemlerinin müvekkiline ödenmemesine davalı İdarenin neden olduğunu, müvekkilinin 03.12.2013 ile 27.02.2014 tarihleri arasında işsiz kaldığını, 2014 ve 2015 yılında müvekkiline ödenmesi gerekip de ödenmeyen ikramiye tutarlarının hesaplanmadığını, raporda belirtilen ikramiye alacağının, ücret farkına ilişkin tazminata dâhil olduğu hususunu kabul etmediklerini, 03.12.2013- 31.12.2015 tarihleri arası ödenmeyen elektrik yardımı için bilirkişi tarafından yapılan değerlendirmeyi kabul etmediklerini, ibraz ettikleri emsal nitelikte çalışana ait bordroda yapılmış olan elektrik yardımına göre müvekkiline de ödeme yapılması gerektiğini, aydınlatma denetimine gidilen dış görevler ve çalışmalar hususundaki taleplerinin de 2014-2015 yıllarına ilişkin olduğunu ve bilirkişinin 2016 yılında ödeme yapıldığından bahisle bu hususta bir alacak olmadığına ilişkin tespitini kabul etmediklerini ileri sürerek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının çalıştığı VEDAŞ'ın 26.07.2013 tarihinde Vangölü Enerji Yatırım AŞ'ye devredildiği, devirden sonra davacının işverene ... olduğu 25.11.2013 tarihli dilekçesiyle başka kurumlara geçmeyi talep ettiği, davacının VEDAŞ ile imzaladığı 03.12.2013 tarihli ibraname ile işten ayrıldığı 03.12.2013 tarihi çalışma bitimine kadar geçen çalışma süresi içindeki bütün hak, iddia, talep ve davalardan hesaplamaya da ... olmak üzere feragat ettiğini ve işveren VEDAŞ'ı kat'i ve gayrı kabili rücu olmak üzere hiçbir baskı altında kalmadan, kendi iradesiyle tamamen ibra ettiğini imzasıyla beyan ettiği, kendisine toplam net 8.596,82 TL ödemede bulunulduğu, davacının 25.09.2012-03.12.2013 tarihleri arasında VEDAŞ'ta çalıştırıldığı ve iş sözleşmesinin 4046 sayılı Kanun'un 21 ... maddesine göre özelleştirme nedeni ile feshedildiği, davacının 04.12.2013-26.02.2014 tarihleri arasında çalışmasının bulunmadığı, davacının 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 4 üncü maddesinin (C) bendi kapsamında olmak üzere, 27.02.2014-14.07.2015 tarihleri arasında Bitlis Valiliği İl Yazı İşleri Müdürlüğü işyerinde çalıştırıldığı, davacının işten ayrıldığı ve yeniden işe başladığı 04.12.2013-26.02.2014 tarihleri arasında iş sözleşmesinin fiilen çalışma bulunmayan dönemde sanki çalışmışçasına ücret ve diğer alacakları hak etmesinin mümkün olmadığı, yine davalı bünyesinde yeniden işe başladığı 15.07.2015 tarihine kadar geçen süreçte de dava dışı İdare bünyesindeki çalışmaları yönünden talep ettiği alacak kalemleri için davalı işverenin sorumlu olmayacağı, İlk Derece Mahkemesince talebin reddine karar verilmesinde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri

Davacı vekili, istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü sebepleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Taraflar arasında, davacı işçinin dava konusu alacaklara hak kazanıp kazanmadığı ve davalının bu alacaklardan sorumlu olup olmadığı hususu uyuşmazlık konusudur.

2. İlgili Hukuk

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 ... maddeleri, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 32, 41, 44 ve 46 ncı maddeleri.

3. Değerlendirme

1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 ... maddesinde yer ... sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeple;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 ... maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

17.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.