"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/2629 E., 2023/2231 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Zonguldak 3. İş Mahkemesi
SAYISI : 2021/373 E., 2023/155 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı ... AŞ (EÜAŞ) Çatalağzı Termik Santrali işyerinde değişen alt işveren şirketlerde işyeri devri esaslarına göre santralin asıl işinde çalışmakta iken Santralin özelleştirme kapsamına alındığını, ... Elektrik Üretim AŞ ile (... AŞ) Özelleştirme İdaresi ve EÜAŞ arasında Özelleştirme Sözleşmesi imzalandığını, müvekkilinin EÜAŞ'ta yaptığı çalışmaların muvazaalı olduğunun Mahkeme kararları ile kesinleştiğini, davacının ... Sendikası üyesi olduğunu, EÜAŞ dönemindeki kıdemi ve çalışmaları dikkate alınmadan üyesi olduğu sendika ile yapılan toplu iş sözleşmesinin 22.12.2014 öncesi işyerinde çalışanlara ilişkin hükümlerinden yararlandırılmadığını; bu nedenle EÜAŞ'ın davalı Şirkete devredilen kendi işçileri ile davacı ücreti arasında fark oluştuğunu iddia ederek fark ücret, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil hafta tatili ücretleri, asgari geçim indirimi, toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan vardiya tazminatı, iş güçlüğü zammı, ikramiye, denge ödeneği, yemek ücreti ve ilave tediye ücreti farkları ile eşit davranmama tazminatının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; talep konusu alacakların zamanaşımına uğradığını, taleplerin hangi döneme ilişkin olduğunun belli olmadığını, belirsiz alacak davası açılmayacağından davanın usulden reddi gerektiğini, müvekkilinin davalı sıfatı bulunmadığını, davacı ile müvekkili arasında özelleştirme sonrası yeni bir iş sözleşmesine dayalı iş ilişkisi başladığını, tüm ücret alacaklarının davacıya ödendiğini davacının devir tarihinde yürürlükte olan toplu iş sözleşmesi kapsamına, 01.12.2014 tarihinde imzalanan ek protokol gereğince dâhil olduğunu, ayrıca EÜAŞ'ta muvazaalı çalıştığı iddiasının gerçeği yansıtmadığını, davacının eşit davranmama tazminatı talebinin de yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacının çalıştığı işyerinin özelleştirme sonucu 22.12.2014 tarihinde davalı ... AŞ'ye devredildiği, özelleştirme döneminde davacının iş sözleşmesinin feshedilmediği ve işyeri devri yapıldığı hususunun yargı kararlarıyla kesinleştiği, özelleştirme sonrası davacının davalı ... AŞ bünyesinde ve aynı işyerinde çalışmasına devam ettiği, burada işe başladıktan sonra ... Sendikasına üye olduğu, davalı ... AŞ ile ... Sendikası arasında özelleştirme tarihinde işyerinde uygulanmakta olan 15. Dönem Toplu İş Sözleşmesi'nde 01.12.2014 tarihli ek protokol ile değişiklik yapıldığı, davacının ... AŞ'de çalışmaya başladıktan sonra sendikaya üye olduğu ve davacının davalı bünyesine devir sonrası işe alınan işçiler için düzenlenen toplu iş sözleşmesi hükümleri ve kendisine sağlanan haklardan yararlandırılarak çalıştırılmaya devam edildiği, özelleştirme sonucu işyeri devri yapıldığında davacının ücretinde düşüş olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; davacının EÜAŞ döneminde kazanmış olduğu hakların davalı bünyesindeki çalışmasında korunmadığını, emsal kadrolu işçilere göre daha düşük ücretle çalıştırıldığını, müvekkilinin kesinleşen Mahkeme kararları ile muvazaa sebebiyle EÜAŞ'ın kendi işçisi olduğunun sabit olduğunu, EÜAŞ dönemi çalışmaları dikkate alınarak toplu iş sözleşmesinin 22.12.2014 tarihinden önce işe girenlere ilişkin hükümlerine göre çalıştırılması gerektiğini belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davalı ile Sendika arasındaki 01.12.2014 tarihli ek protokolün, 22.12.2014 tarihi sonrasında işe başlayacak ve/veya 22.12.2014 tarihi sonrasında sendikaya üye kaydedilecek işçileri kapsayacağının belirtildiği, davacının davalı yanındaki çalışmasının bu tarih sonrasında yeni bir bireysel iş sözleşmesi ile başladığı, sendika üyeliğinin de bu tarih sonrasında olduğu, bu nedenle davacının ek protokol kapsamında sayılan işçi olduğu, protokol hükümlerine göre toplu iş sözleşmesindeki bazı hükümlerden ek protokol kapsamında sayılan işçilerin yararlandırılmadığı, bazı hükümlerden ise daha az oran ve miktarda yararlandırıldığı, davacının ek protokol kapsamında sayılan işçi kapsamında sendikaya üyelik tarihinden itibaren ve sonraki dönemdeki hükümlerine göre ücretlerinin ödendiği, eşit davranmama tazminatı yönünden ise açık bir istinaf talebinde bulunulmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının davalı işyerinde çalışmaya başladığı tarihte ve sonraki dönemde ücretinin doğru belirlenip belirlenmediği, toplu iş sözleşmesi zamlarının doğru uygulanıp uygulanmadığı ve bundan dolayı fark ücret alacaklarına hak kazanıp kazanmadığına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu'nun 39 uncu maddesi.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
11.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi