"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/864 E., 2023/4379 K.
KARAR : İstinaf başvurularının esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 39. İş Mahkemesi
SAYISI : 2020/515 E., 2022/887 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvuruların esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı işverenin yurt dışında bulunan Kuveyt Havalimanı inşaatı projesinde 11.03.2018-25.04.2020 tarihleri arasında kalıpçı ustası olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini, davalı işveren tarafından işçilere bir kısım belgelerin imzalatıldığını, müvekkilinin davalı işyerinde günde 12 saat çalıştırıldığını, millî bayram günlerinin tamamı ile dinî bayramların ilk günü hariç diğer günlerinde çalışmasının devam ettiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, ücret, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın belirsiz alacak davası olarak açılamayacağını, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, müvekkili Şirket ile dava dışı Limak İnşaat Kuwait SPC Şirketi arasında iş hukuku anlamında herhangi bir organik bağın bulunmadığını, müvekkili Şirkete husumet yöneltilmesinin mümkün olmadığını, davacının talepleri hakkında Kuveyt hukukunun uygulanması gerektiğini, taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinde uygulanacak hukuk ve yetkili makamın seçildiğini, davacının iş sözleşmesinin 2010 tarihli ve 6 sayılı Kuveyt Özel Sektör İş Kanunu'nun (KİK) 42 nci maddesi uyarınca 7 gün işe gelmemesi sebebiyle feshedildiğini, davacının fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının Kuveyt'te bulunan uluslararası havalimanı inşaatında 13.03.2018-24.04.2020 tarihleri arasında çalıştığı, davalı tarafından yapılan feshin haksız olduğu ve davacıya ihbar öneli verildiğine ilişkin bilgi ve belge sunulmadığı, davacının fazla çalışma yaptığını, hafta tatilleri ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını ispatladığı, bu çalışma ücretlerinin ödendiğinin davalı tarafından ispatlanmadığı, dava konusu alacakların Kuveyt mevzuatına göre belirlendiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuşlardır.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı vekili; müvekkilinin fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarından %30 oranında indirim yapılmasının hukuka aykırı olduğunu, davalı lehine hükmedilen vekâlet ücretinin hatalı olduğunu, fazla çalışma ücretinden yapılan mahsubun hatalı olduğunu, yıllık ücretli izin talebinin reddedilmesinin hukuka aykırı olduğunu, ücret alacağının kabul edilmesi gerektiğini, ücretin brütleştirilmesinde hata yapıldığını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
2. Davalı vekili; müvekkili ile dava dışı Şirket arasında organik bağ bulunmadığını, buna bağlı olarak husumet itirazında bulunulduğunu, davacı işçi iş görme edimini 7 gün üst üste yerine getirmediğinden iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini, buna bağlı olarak kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanılmadığını, ödenmeyen alacak bulunmadığı gibi davacı ile menfaat birliği içinde olan tanık anlatımına göre hesaplama yapılmasının hatalı olduğunu belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı Şirket ile dava dışı Limak İnşaat Kuwait SPC Şirketi arasında birlikte istihdam olgusunun bulunduğu, davacının iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı neden olmaksızın feshedildiği, davacının bilirkişi raporunda belirtilen çalışma düzeni içinde fazla çalışma yaptığını, bir kısım hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını tanık beyanlarıyla ispatladığı, öte yandan aynı çalışma dönemi ile ilgili olarak söz konusu alacakların varlığına ilişkin Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşmiş mahkeme kararlarının bulunduğu, davaya konu alacaklar için bilirkişi raporunda yapılan tespit ve hesaplamaların dosya kapsamı ile Kuveyt mevzuatına uygun olduğu gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar ederek ve resen dikkate alınacak nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesi istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; husumet, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanıp kazanmadığı, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ispatı, hesaplanması ve ödenip ödenmediği noktalarında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanunu'nun 24 ve 27 nci maddeleri.
3. KİK'in 41, 42, 44, 51, 64, 66, 67, 68 ve 70 inci maddeleri ile ilgili diğer hükümleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
08.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.