"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1219 E., 2024/342 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Yalova İş Mahkemesi
SAYISI : 2020/21 E., 2022/152 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hakimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin Yalova Belediyesi (Belediye) tarafından işe alınmak sureti ile farklı işlerde çalıştırıldığını, son olarak yine dönem itibarı ile Belediyenin kontrolünde bulunan Yeşil Körfez Su Birliği şantiyesinde işe başlatıldığını, davacının uzun dönem bu şekilde çalışmaya devam ettiğini, davacının çalışma pozisyonundaki karışıklığı gidermek, Belediye uhdesinde kadroya alınabilmek ve Belediyenin işçisi olduğunu tespit ettirebilmek için işe başlatıldığı 08.02.2006 tarihinden itibaren Belediye işçisi sayılması gerektiğinin tespiti amacıyla dava açtıklarını ve müvekkilinin baştan itibaren Belediye işçisi olduğuna karar verildiğini ve kararın kesinleştiğini, 4857 sayılı İş Kanunu'nun (4857 sayılı Kanun) 5 nci maddesi gereğince Belediyenin aynı nitelik ve aynı kıdemde bulunan çalışanları arasında eşit davranma yükümüne uygun davranması gerektiğini, bu sebeplerle müvekkilinin 08.02.2006 tarihinden dava açıldığı tarihe kadar Belediye işçisi olduğundan; kendisiyle eşit durumda olan diğer çalışanlara göre geriye dönük eksik aldığı ücret farkları ile yararlanamadığı sosyal desteklerden kaynaklanan fark alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının Belediye bünyesinde hiç çalışmadığını, davacı ile herhangi bir iş sözleşmesinin imzalanmadığını, davacının çalıştığı yerlerin Belediye bünyesinde olmayıp ihale ile verdiği Birliğin çalışanı olduğunu ve davacının açtığı davanın hukuki geçerliliğinin olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının sendika üyelik tarihinin 20.02.2009 tarihi olduğu ancak üyeliğinin davalı ... ile sözleşme imzalayan Genel-İş Sendikasından değil, tespit davası öncesi sigortalısı bulunduğu Yeşil Körfez Su Birliği ile toplu iş sözleşmesi imzalayan Tes-İş Sendikasından olduğu, davalı Belediyede davaya konu döneme ilişkin sendikasız işçi bulunmadığı, emsal olarak özlük dosyaları celp edilen Belediye çalışanlarının ise sendikalı olduğu ve Belediye kadrosunda bulunduklarından Genel-İş Sendikasına üyeliklerinin olduğu, her ne kadar mahkeme ilamı ile davacının Belediye işçisi sayılmasına karar verilmişse de bu karar sebebi ile varlığı iddia edilen fark alacak kalemlerinin sendikanın sağladığı haklardan doğduğu, davacının üyesi olmadığı bir sendikanın üyelerine sağladığı haklardan yararlanmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; müvekkilinin davalı ... ile sözleşme yapan sendikanın üyesi olmaması sebebi ile davanın reddedilmesinin hatalı olduğunu, toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan sosyal haklar dışında Belediye bünyesinde çalışan emsal personelle arasındaki ücret farkından kaynaklanan fark alacaklar için bir karar verilmediğini, zamanaşımı def'inin hatalı değerlendirildiğini belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının mahkeme kararı ile davalı Belediyenin işçisi sayılmasına karar verilmiş ise de bu karar sebebi ile varlığını iddia ettiği fark alacak kalemlerinin sendikanın sağladığı haklardan olduğu, davacının davalı ... ile Genel-İş Sendikası arasında imzalanan toplu iş sözleşmesinden yararlanmasını sağlayacak şartları taşımadığı, davaya konu dönemde işyerinde davacının emsali bir işçi bulunmadığı, İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeler ve resen dikkate alınacak nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının dava konusu işçilik alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu’nun 39 uncu maddesi, 4857 sayılı İş Kanunu'nun 2 nci maddesinin yedi ve sekizinci fıkraları ile 32 nci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
02.07.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.