"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
SAYISI : 2019/237 E., 2019/622 K.
KARAR : Davanın kısmen kabulü
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının davalı işyerinde çalıştığını ancak fazla çalışma alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili; davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, Şirket uygulaması gereği istasyon amir yardımcılarına fazla çalışma ödemesi yapılmadığını, işyerinde üst düzey çalışanların fazla çalışma ücretine hak kazanmasının mümkün olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 17.12.2015 tarihli ve 2014/194 Esas, 2015/855 Karar sayılı kararı ile; işe giriş çıkış kayıtları davacının hizmet süresinin tamamını kapsamadığı gibi sunulan kayıtların bir kısmında giriş ve çıkış saatlerinin aynı saatler olarak gösterildiği, bazı tarihlerde giriş çıkış olmadığı, kayıtların sağlıklı tutulmadığı, bu nedenle kayıtlara göre değil tanık anlatımlarına göre davacının fazla çalışma alacağının belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle bilirkişi tarafından 27.04.2015 tarihli raporda yapılan hesaplama doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 08.05.2019 tarihli ve 2016/6611 Esas, 2019/10338 Karar sayılı kararı ile; davalının diğer temyiz nedenlerinin reddine karar verilerek, kayıtlara itibar edilebilecek hâllerde tanık beyanına göre sonuca gidilmesinin doğru olmadığı, 17.11.2015 tarihli ek bilirkişi raporundaki 2 nci seçeneğin bir değerlendirmeye tâbi tutulması, tanık beyanına göre hesaplanan kısımdan %30 indirim yapılıp kayda dayalı hesaplanan kısımdan ise indirim yapılmadan belirlenecek miktarın hüküm altına alınması gerektiği ayrıca hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağı gerekçeleriyle Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozmaya uyulmasına karar verilerek davacının tanık ile ispat ettiği fazla çalışma alacağına %30 indirim uygulanması gerektiği, kayıt ile ispat edilen dönemin ise indirim yapılmadan hüküm altına alınması gerektiği gerekçesiyle net olduğu belirtilen fazla çalışma alacağının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuşlardır.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili; tanık beyanları ile fazla çalışma alacağının hesaplanması gerektiğini, kayıt sunulan belgelerde davacının imzasının bulunmadığını belirterek temyiz yoluna başvurmuştur.
2. Davalı vekili; davacının üst düzey yönetici olduğunu fazla çalışma alacağına hak kazanmayacağını, fazla çalışma alacağının tanık beyanları dikkate alınarak hesaplanmasının hatalı olduğunu, fesih sonrası hukuki dayanağı olmayan fazla çalışma alacağı talebinin davacının kötüniyetli olduğunu gösterdiğini belirterek temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma alacağının hesabına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 41 ve 63 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacı ve davalı vekillerinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalı tarafa yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
20.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.