"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/464 E., 2024/536 K.
KARAR : Direnme
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Ankara 66. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve esas hakkında yeniden hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili ve katılma yolu ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ve Dairemizin 17.01.2024 tarihli ve 2023/17245 Esas, 2024/541 Karar sayılı ilâmı ile; pandemi döneminde iş sağlığı ve güvenliği tedbirleri kapsamında 12'şer saatlik vardiya sisteminde çalışan davacının günlük 1,5 saatlik ara dinlenme süresi düşüldüğünde günde 10,5 saat çalıştığı, günlük 11 saati aşmayan bu çalışmaların denkleştirme kapsamında kaldığı ve bu süreçte işçinin haftalık ortalama çalışma süresinin 45 saat olan normal haftalık çalışma süresini aşmadığı; bu nedenle davacının fazla çalışma ücreti talebinin reddi gerektiği gerekçesiyle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Dairemiz bozma kararına Bölge Adliye Mahkemesince direnilmesi üzerine karar davalı vekili tarafından temyiz edilmekle 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 373 üncü maddesinin beşinci fıkrası gereğince Dairemizce yapılan incelemede;
Dairemizin 17.01.2024 tarihli ve 2023/17245 Esas, 2024/541 Karar sayılı bozma kararına; davacının 01.04.2020-14.06.2021 tarihleri arasında 20.00-08.00 vardiyasında gerçekleşen çalışması gece çalışması olduğundan ve denkleştirmeye tâbi olmadığından, gece çalışmasının 7,5 saati aşan kısmının fazla çalışma olduğu, gece çalıştığı günler için günde 3 saat fazla çalışmasının bulunduğu gerekçesiyle direnilmiş ise de öncelikle hüküm altına alınan miktar 8.956,08 TL olup Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 378.290,00 TL’nin altında kaldığı görülmekle birlikte işin esası yönünden yapılan incelemede; pandemi döneminde iş sağlığı ve güvenliği tedbirleri kapsamında davacının günlük 11 saati aşmayan tüm çalışmalarının denkleştirme kapsamında kaldığı ve bu süreçte işçinin haftalık ortalama çalışma süresinin 45 saat olan normal haftalık çalışma süresini aşmadığı; bu sebeple davacının fazla çalışma ücreti talebinin reddi yönündeki Dairemiz kararının usul ve kanuna uygun olduğu anlaşıldığından, dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
Dosyanın YARGITAY HUKUK GENEL KURULUNA GÖNDERİLMESİNE,
23.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.