"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 29. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/1059 E., 2024/33 K.
KARAR : Davacının istinaf başvurusunun esastan reddi, davalının istinaf başvurusunun kabulü ile davanın kısmen kabulü
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. İş Mahkemesi
SAYISI : 2015/776 E., 2019/503 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildi.
Davalı vekilince temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasının istenilmesi üzerine, işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 11.06.2024 Salı günü tayin edilerek taraflara tebligat gönderilmiştir.
Duruşma günü davalı vekili Avukat ... ile davacı vekili Avukat ... geldiler.
Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verildi.
Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 2001-2013 yılları arasında davalı işyerinde saç kaplama ustabaşı olarak çalıştığını, davacının son aylık ücretinin net 1.600,00 USD olduğunu, iş sözleşmesinin davalı Şirket tarafından haksız olarak feshedildiğini, davacının işyerinde iki haftada bir hafta tatili yapmak üzere haftanın 7 günü 08.00-20.00 saatleri arasında çalıştığını, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde de çalıştığını fakat bu çalışmalarının karşılığının ödenmediğini, yıllık izinlerinin ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı işçinin müvekkili işverenlik nezdinde 2002-2013 yılları arasında kesintili olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davacının da rızasıyla iş bitimi nedeniyle sona erdirildiğini, bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını, ayrıca varsa fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının kendisine bordroda belirtildiği üzere ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının talebiyle bağlı kalınarak fesih tarihi itibarıyla tazminata esas aylık ücretinin brüt 2.238,00 USD olduğu, iş sözleşmesinin davalı işverenlik tarafından iş bitimi sebebiyle tazminata hak kazanacak şekilde feshedildiği, fazla çalışma adı altında yapılan tahakkukların aslında işçinin aylık çıplak ücretini oluşturduğu, bordrolardaki fazla çalışma adı altında yapılan tahakkuklar dikkate alınmadığından ve tanık anlatımları nazara alındığında davacının fazla çalışma ücretine hak kazandığı, davacının tanık anlatımlarına göre yurt dışında olduğu dönemlerde dinî bayramların 1. günü dışındaki bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, ayda 2 gün hafta tatili izni kullanmadan çalışma yaptığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı vekili; davacıya her ay ücretinden bağımsız olarak 300,00 USD prim ödemesi yapıldığını, bu prim ödemesinin hesaba dâhil edilmesi ve talep artırım dilekçeleri dikkate alınarak karar verilmesi gerektiğini belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
2. Davalı vekili; müvekkili lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesinin hatalı olduğunu, yargılama giderlerinin kabul ve ret oranına göre belirlenmesinin hatalı olduğunu, davacının çalışmalarına ilişkin bilgi ve görgü sahibi olmadığı dönemlere ilişkin dahi tanık beyanları dikkate alınarak fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram genel tatil alacaklarının hesaplanması ve hüküm altına alınmasının hatalı olduğunu, davacının yurda giriş çıkış kayıtlarının incelenmediğini, davacının yurt dışında olmadığını, dolayısıyla çalışmasının bulunmadığı dönemler için dahi bu alacakların hesaplandığını, davacının ücretinin hatalı olarak tespit edildiğini, davacının yıllık izin alacağı hakkının bulunmadığını, davacı tanığının müvekkili Şirkete karşı davasının bulunduğunu, bu nedenle beyanlarının hükme esas alınamayacağını, fazla çalışma yapıldığı zamanlarda ücretinin ödendiğini, ödemelerin dikkate alınmadığını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; somut uyuşmazlıkta davalının cevap dilekçesinde keza istinaf dilekçesinde yabancı hukukun uygulanması gerektiğini savunmadığı, hukuk seçiminin bu şekilde taraflarca açık ya da zımni şekilde yapılabileceği, Türk hukukunun uygulanması konusunda tarafların zımni anlaşma yaptığının kabulüyle İlk Derece Mahkemesinin Türk hukukuna göre verdiği kararın bu yönüyle yerinde olduğu, davacının aylık ücretinin 1.600,00 USD olarak belirlenmesinin de dosya kapsamına uygun olduğu, davacının ücreti brütleştirilirken yalnızca dosya kapsamından tespit edilen net ücretine %5 genel sağlık primi eklenmek sureti ile sonuca gidilmesi ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacaklarının bu brüt ücrete göre hesaplanması gerektiği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü sebepleri tekrar ederek temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; aylık ücretin miktarı, iş sözleşmesinin feshi ile davacının kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazanıp kazanmadığı, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık izin alacaklarının ispatı ve hesaplanması noktalarındadır.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 107 ve 109 uncu maddeleri, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 371 inci maddesi.
2. 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun'un 24 ve 27 nci maddeleri.
3. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 17, 32, 41, 44, 46, 47, 53 ve 63 üncü maddeleri ile 120 nci maddesi atfıyla hâlen yürürlükte olan mülga 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14 üncü maddesi.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Davacı yararına takdir edilen 17.100,00 TL duruşma vekâlet ücreti ile aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden davalıya yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
11.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.