"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
SAYISI : 2023/9 E., 2023/171 K.
KARAR : Asıl ve birleşen davaların kısmen kabulü
MAHKEMESİ : İzmir 4. İş Mahkemesi
SAYISI : 2015/351 E., 2018/324 K.
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; asıl ve birleşen davaların kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
1. Davacı vekili asıl dava dilekçesinde; müvekkilinin iş sözleşmesini fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile haklı sebeple feshettiğini belirterek fazla çalışma ücreti, kıdem tazminatı ve bes vesting kurum ödemesi personel alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
2. Davacı vekili birleşen dava dilekçesinde; ödenmeyen fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı yana keşide edilen ihtarnamelerde de açıkça ifade edildiği gibi davacının fazla çalışmaya ilişkin alacağının bulunmadığını, fazla çalışma yapılan hâllerde de ödemelerin yapıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 02.04.2015 tarihli ve 2014/180 Esas, 2015/154 Karar sayılı kararı ile; toplanan deliller ve aldırılan bilirkişi raporu doğrultusunda bes vesting kurum ödemesi personel alacağına yönelik alacağın atiye bırakılması nedeni ile karar verilmesine yer olmadığına diğer taleplerin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuşlardır.
2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 16.04.2018 tarihli ve 2017/12280 Esas, 2018/8712 Karar sayılı kararı ile; tarafların diğer temyiz itirazları reddedilerek Banka açılış kapanış saatlerinin davacının işyerine giriş çıkış saatlerini gösteren kayıtlar olmadığı, bu nedenle bilirkişi tarafından bu kayıtlara göre fazla çalışma hesabı yapılmasının hatalı olduğu, Mahkemece yapılacak işin davacının tanık listesinde bildirdiği ve dinlenmesini istediği tüm tanıklar dinlenerek davacı ile birlikte aynı şubede ortak çalışma dönemleri ile sınırlı olarak belirlenen tarih aralıkları için hesaplama yapılarak ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek davacının fazla çalışma ücreti alacağı bulunup bulunmadığının belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle Mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Birinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin 08.04.2019 tarihli ve 2018/255 Esas, 2019/121 Karar sayılı kararı ile; bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, davacının dinlenmeyen diğer tanıkları dinlenmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda yıl içerisinde bulunan 52 hafta yerine 48 haftanın dikkate alındığı, dinî ve millî bayramlar ile 48 adet pazar günü ve 24 cumartesi gününün yıllık gün sayısından çıkartıldığı, yıllık izin süresinin dikkate alındığı, yıl içerisinde 26 cumartesi günü saat 09.00-14.00 arası fazla çalışma yapıldığı; ayrıca her akşam 19.00 ve daha ziyade bu saatlerden sonra işyerinden ayrıldıklarının tanık ifadeleri ile sabit olduğu belirtilerek fazla çalışma alacağı hesaplanmış ve asıl ve birleşen davaların kısmen kabulüne karar verilmiştir.
C. İkinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuşlardır.
2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 30.09.2019 tarihli ve 2019/6422 Esas, 2019/17639 Karar sayılı kararı ile; hükme esas alınan bilirkişi raporunun denetime elverişli olmadığı, Mahkemece yapılacak işin davacının hangi şubede hangi saatler arasında çalışarak haftada ne kadar fazla çalışma yaptığının ayrı ayrı tespiti ile tanıkların davacı ile birlikte aynı şubede ortak çalışma dönemleri ile sınırlı olarak belirlenen tarih aralıkları için hesaplama yapılması ve ayrıca Banka açılış kapanış saatlerinin bulunduğu dönemler yönünden davacının Bankanın kapanma saatinden sonra Bankada çalışmasının mümkün olamayacağı da gözetilerek ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek davacının fazla çalışma ücreti alacağı bulunup bulunmadığının denetime açık şekilde belirlenmesi gerektiği; ayrıca davalı lehine hükmedilen vekâlet ücretinin hatalı olduğu gerekçesiyle Mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.
D. Mahkemece İkinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin 15.11.2021 tarihli ve 2019/532 Esas, 2021/262 Karar sayılı kararı ile; bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla çalışma alacağının davacıyla birlikte aynı şubede çalışan tanık beyanlarına göre ve ortak çalışma dönemleri ile belirlenen tarih aralıkları için yeniden hesaplama yapılarak asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın reddine karar verilmiştir.
E. Üçüncü Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuşlardır.
2. Dairemizin 18.10.2022 tarihli ve 2022/12769 Esas, 2022/12748 Karar sayılı ilâmı ile; tanık beyanları ve dosya kapsamına göre, davacının 01.07.2010 – 31.01.2011 tarihleri arasında haftada 5 gün 08.30-19.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenme ile, bir gün de 09.00-13.00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenme ile haftada 6 saat fazla çalışma yaptığının kabulü gerektiği; ayrıca 31.12.2012 – 31.08.2013 tarihleri arasında haftada 5 gün 08.30-18.30 saatleri arasında 1 saat ara dinlenme ile, ayda 2 cumartesi günü de 09.00-14.00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenme ile çalışmak suretiyle ayda 2 hafta fazla çalışma yapmadığı, diğer 2 hafta ise haftada 4,5 saat fazla çalışma yaptığının kabulünün dosya kapsamına uygun düşeceği gerekçesiyle Mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.
F. Mahkemece Üçüncü Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda bozma ilâmında belirtilen çalışma sistemine uygun olarak fazla çalışma alacağının hesaplanması suretiyle asıl ve birleşen davaların kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuşlardır.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili; bozma sonrası yapılan hesaplamanın gerçek duruma uymadığını, Banka şubesi çalışanlarının işleri bitinceye kadar Banka içerisinde çalışmaya devam ettiklerini, eksik incelemeye dayalı karar verildiğini, vekâlet ücretinin hatalı belirlendiğini, bilirkişi raporunda davacının farklı şubelerdeki çalışma dönemlerinin yanlış tespit edildiğini, alarm açılış kapanış kayıtları, emniyet kayıtları ve tanık beyanları hep birlikte değerlendirilerek karar verilmesi gerektiğini belirterek Mahkeme kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
2. Davalı vekili; Yargıtay bozma kararına aykırı hesaplama yapıldığını, kayıt bulunan dönemlerde tanık beyanlarına göre hesaplama yapıldığını, Bankanın davacıdan fazla çalışma yapması yönünde bir talepte bulunmadığını, davacının fazla çalışmaları sonucunda ayrıca prime hak kazandığını, bordrolarda sabit olduğu üzere davacıya prim ödemeleri yapıldığını, izin ve tatil günlerinin hesaplamadan dışlanması gerektiğini belirterek Mahkeme kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık; fazla çalışma ücretinin hesaplanması ile vekâlet ücretine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 41 inci maddesi ile karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Taraf vekillerinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
13.02.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.